Biografie
Dirk Vermeulen geniet een internationale reputatie, vooral door zijn spraakmakende interpretaties van het repertoire uit de achttiende eeuw en de vroege romantiek. Hij is evenzeer vertrouwd met de hedendaagse muziek en gaf compositieopdrachten aan talrijke componisten. Na het beëindigen van zijn studies viool en muziektheorie aan het Koninklijk Conservatorium Brussel en aan de Muziekkapel Koningin Elisabeth, volgde een briljante carrière als soloviolist.
Het verzoek van Frans Brüggen om hem bij een aantal producties van het Orkest van de Achttiende Eeuw te vervangen, zoals in het Escorial nabij Madrid en tijdens een tournee in Italië, vormde het begin van een internationale loopbaan als dirigent.
In 1991 richtte hij het kamerorkest Prima La Musica op, dat al snel door de pers en het publiek tot een van de beste Belgische ensembles gerekend werd.
Dirk Vermeulen was te gast in de belangrijkste Europese concertzalen zoals het Concertgebouw Amsterdam, De Doelen Rotterdam, het Wiener Musikverein, de Berliner Philharmonie, het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel en Harpa in Reykjavik. Naast de belangrijkste Belgische orkesten dirigeerde hij orkesten en koren in heel Europa, Israël en Rusland. Hij werkte samen met bekende solisten zoals Maria João Pires, José van Dam, Barbara Hendricks, Barbara Hannigan, Sabine Meyer, Isabelle Faust, Janine Jansen, Isabelle Van Keulen, Ronald Brautigam, Jaap van Zweden en Pieter Wispelwey, maar ook met befaamde jazzmusici als Toots Thielemans, Wayne Shorter en Diane Reeves.
Dirk Vermeulen is ook in de operawereld actief en verdiept zich vooral in de opera’s van W.A. Mozart. Hij dirigeerde Così fan tutte (Internationale Operaproducties, Opera van Krakau), J. Doves versie van Die Zauberflöte (De Munt te Brussel), Die Zauberflöte (Oper Hagen, Opera Nova uit Bydgoszcz, Concertgebouw Amsterdam), Zaide (Opera Trionfo) en Le nozze di Figaro (Opera Zuid). Bij de Opéra de Rennes leidde hij Glucks Orphée et Eurydice.
Tijdens het seizoen 2018 dirigeerde Dirk Vermeulen onder meer de finale van het Nationaal Cello Concours in het kader van de Cello Biënnale Amsterdam (oktober 2018). In de nabije toekomst is hij opnieuw te gast bij het Iceland Symphony Orchestra en het St. Petersburg State Symphony Orchestra.
Zijn discografie omvat meer dan 30 cd’s op de labels EMI, Vanguard Classics, Discover, Eufoda, RGP, Et'cetera, Brilliant Classics. Voor het Italiaanse label Tactus nam hij werk op van de Italiaanse hedendaagse componist Raffaele Bellafronte, uitgevoerd door het Wiener Concert Verein, het kamerorkest van de Wiener Symphoniker.
Naar aanleiding van het 25-jarige jubileum van het Vlaamse label Phaedra, verscheen in december 2017 zijn recentste cd 'In Flanders' Fields vol.97', met liederen en opera-aria’s van Lodewijk Mortelmans en August De Boeck, uitgevoerd door de Württembergische Philharmonie Reutlingen. De internationale muziekpers reageerde enthousiast op deze opname.
Van 2000 tot 2017 was Dirk Vermeulen docent kamermuziek aan het Koninklijk Conservatorium Brussel.
Bron : © Dirk Vermeulen
Biografie
Herman Engels studeerde aan het Lemmensinstituut te Leuven en aan de Koninklijke Conservatoria van Antwerpen en Brussel.
En vervolmaakte zich in koordirectie bij Hans Grischkat (Stuttgart) en Wilhelm Ehmann (St.Moritz). Orkestdirectie studeerde hij bij Otmar Suitner (Mozarteum Salzburg) en Pierre Dervaux (Paris).
Herman Engels was tweede dirigent en assistent van Vic Nees aan het Omroepkoor van de BRTN in Brussel. In Nederland was hij dirigent en docent aan de Conservatoria van Utrecht en Den Haag. Herman Engels dirigeerde o.a. het Festival van Vlaanderen, Internationales Jugendfestspieltreffen Bayreuth, Paasfestival Praag, Muziek Lente Festival Presov (SK) en was dirigent 'in residence' van VKW (Vereniging Kristelijke Werkgevers en kaderleden). Hij was stichter en dirigent van get Ensemble Voca Lisa. Hij was gastdocent aan de University of the Philippines (Manila) en Universidad Nacional te San José (Costa Rica).
Hij was gastdirigent bij de BRTN (Belgische Radio en Televisie), de SDR (Süddeutscher Rundfunkchor Stuttgart), de Musici de Praga, het Prager Collegium, het Brabants Kamerorkest, de Frankfurter Vokalsolisten, de Philippine Philharmonic Orchestra,de WDR (Westdeutscher Rundfunkchor Köln) ,Radio France (Paris), het Staatsoper Orchester Budapest (Budapest Pilharmonic Orchestra), Statny Komorny Orchester (Slovak Sinfonietta) Zilina, Statni Komorni Filharmonie Ceske Budejovice (Budweis,CZ), de Debrecen Philharmoniker (H), de Elbland Philharmonie (D), de BR (Bayerischer Rundfunkchor München), de NDR (Norddeutscher Rundfunkchor Hamburg), de Janacek Philharmonie (Ostrawa, Cz), de Budapest Chambre Orchestra (concertreis Brazilië) ,de Martinu Filharmonie (CZ), de Filharmonie Hradec Kralové (CZ), de Moravska Filharmonie (CZ), het State Choir Latvija, Riga (LT), de Filharmonica de Stat Oradea (RO), de Filarmonica de Stat Sibiu (RO), het Orchestre Royal de Chambre de Wallonie (B), en het Moscou New Chamber Orchestra, de Capella Cracoviensis (Krakow PL), het Polish Choir (Krakow), Tallinn Philharmonic Orchestra(Estonia).
Herman Engels is permanent gastdirigent van de Filharmonica de Stat Oradea (RO) en de Slovak Sinfonietta (SK).
Herman Engels werd onderscheiden met de "Médaille de Vermeil" de "Art-Sciences-Lettres"; bekroond door de Académie Française, Paris, en de "Medaglia d’Oro" dei Studi Storici B. Pio IX, Roma. Hij ontving in Brussel de Fuga–Trofee van de Unie van Belgische Componisten.
Bron : © www.hermanengels.com
Biografie
Martyn Brabbins studeerde aan het college Goldsmiths, University of London. Later volgde hij dirigeerlessen bij Ilya Musin aan het Conservatorium van Sint-Petersburg.
In 1988 ontving Brabbins de eerste prijs in de Leeds Conductors Competition. Tussen 1994 en 2005 was hij assistent-dirigent bij de BBC Scottish Symphony Orchestra. Hij was artistiek directeur van het Cheltenham Music Festival tussen 2005 en 2007. In die periode richtte hij een nieuw ensemble op, the Festival Players.
Buiten het Verenigd Koninkrijk werd Brabbins gastdirigent bij deFilharmonie (het Antwerp Symphony Orchestra) in 2009. In december 2011 werd hij chef-dirigent van het Nagoya Philharmonic Orchestra.
In 2002 startte Brabbins als mededirecteur een opleiding voor jonge dirigenten aan het St. Magnus Festival in Orkney.
Brabbins deed heel wat cd-opnamen voor labels als Warner, Chandos, Hyperion en Deutsche Grammophon. In 2011 nam hij vier orkestwerken van Wim Henderickx op met deFilharmonie (nu het Antwerp Symphony Orchestra) onder hun eigen label en in 2016 nam hij, samen met Edo de Waart, een dubbel-cd op met dit orkest waarop vier werken van hun huiscomponist Wim Henderickx.
Van 2012 tot 2016 was hij chef-dirigent bij het Nagoya Philharmonic Orchestra. In januari 2013 kreeg hij van de Universiteit in Bristol de titel "Doctor of Music honoris causa".
Sinds 2016 is hij muziekdirecteur bij 'The English National Opera'; hij volgde Mark Wigglesworth op.
Bron : © Wikipedia
Biografie
Bjarte Engeset is een van de toonaangevende Noorse dirigenten van zijn generatie.
Achtergrond en opleiding
Engeset komt uit Ørsta. In zijn jeugd speelde hij blokfluit en later de fluit. Hij studeerde management aan de Sibelius Academie in Helsinki bij Jorma Panula. In 1991 werd hij uitgenodigd om deel te nemen aan het seminar voor dirigenten, het 'Young Conductors Seminar' van Seiji Ozawa te Tanglewood in de Verenigde Staten.
Noorwegen
Engeset heeft een uitgebreide carrière gehad als dirigent in binnen- en buitenland. Hij heeft alle professionele orkesten in Noorwegen geregiseerd, waaronder The Norwegian Opera & Ballet.
Engeset dirigeerde het Bergen Opera Orchestra in 1981-1985 en Bergen Music Conservatory's Orchestra and Choir in 1982-1984. Hij was artistiek directeur van het Tromsø Symfonie Orkest in 1994-2006, en bekleedde een soortgelijke positie op het Northern Lights Festival in 1999-2006. Hij was artistiek directeur van het Norwegian Wind Ensemble in 2003-2006. Engset was artistiek directeur van het Ålesund Symfonie Orkest in 1985–1998 en 2013–2015, en in 2016 werd hij benoemd tot ere-dirigent. Hij was betrokken bij de oprichting van het Sunnhordaland Chamber Orchestra, Group 20 (later BIT-20) en het Sunnmøre Chamber Orchestra. Behalve klassieke muziek heeft hij ook opera's gedirigeerd. In 1996 werd aan hem de Nordlysprisen uitgereikt.
Engeset is sinds 2014 artistiek directeur van het Royal Norwegian Marine Music Corps in Horten. Vanaf 2014 is hij professioneel directeur van Norwegian Music Heritage, dat kritische edities van Noorse muziek produceert. Hier is hij o.a. verantwoordelijk uitgever geweest voor het werk van Johan Svendsen.
Internationale carrière
Engeset was permanent gastdirigent voor het Vlaams Radio Orkest in Brussel van 2001 tot 2004, nadien chef-dirigent en artistiek directeur van de DalaSinfonietta in Falun, Zweden in 2007-2012. Engeset heeft verschillende toonaangevende orkesten in de Noordse landen bezocht, zoals het Helsinki City Orchestra, het Finse Radio Symphony Orchestra, Gothenburg Symphony Orchestra en Iceland Symphony Orchestra. Hij speelde in een aantal toonaangevende orkesten in Europa en de Verenigde Staten, waaronder het Royal Philharmonic Orchestra in Londen, het Bournemouth Symphony Orchestra, het Saint Petersburg Philharmonic, het Moscow Radio Symphony Orchestra, het Czech Philharmonic Orchestra en het Baltimore Symphony Orchestra.
Opnames
Engeset heeft meer dan 40 cd's opgenomen, waarvan een groot deel met muziek van Noorse componisten zoals Johan Svendsen, Christian Sinding, Ludvig Irgens-Jensen, Oscar Borg en Geirr Tveitt. Voor het bedrijf Naxos heeft hij alle werken van Edvard Grieg voor orkest (8 CD's - Grieg Edition vol. 1: Griegs klaverkonsert met Håvard Gimse als solist, ouverturen I Høst og 4 symfoniske danser ) opgenomen met het Royal Scottish Symphony Orchestra en Malmö Symphony Orchestra. Engeset heeft ook muziek opgenomen van onder andere Carl Nielsen, de vioolconcerten van Jean Sibelius en Christian Sinding met Henning Kraggerud en de Bournemouth Symphony, en Percy Grainger, evenals hedendaagse componisten zoals Nils Lindberg en Magne Hegdal. Hij heeft ook met EMI samengewerkt.
Bron : © Wikipedia - Store norske leksikon
Biografie
In 1987 ging hij naar de Franz Liszt Academie van Muziek als compositiestudent van de Hongaarse componist en professor Emil Petrovics. In 1993 studeerde hij af met Eerste Klasse Eer in de muziektheorie, in 1994 met dezelfde eer als componist en in 1995 als dirigent.
Zsolt Hamar is regelmatig te gast in verschillende gerenommeerde concertzalen in Europa, ook in Japan en de VS. In 1997 werd hij de eerste vaste dirigent van het Hongaars Nationaal Filharmonisch Orkest op uitnodiging van de medeoprichter en muziekdirecteur Zoltan Kocsis.
Hij werkt met belangrijke orkesten zoals Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, Philharmonisches Orchester Dortmund, Vlaams Radio Orkest, Lisboa Radio Orkest, Orchestra Haydn di Bolzano e Trento, Aalborg Symphony Orchestra, Vestjysk Symfoniorkester, Sloveens Philharmonisch, Warschau Radio Symfonie Orkest, Cadaques Symphony Orchestra, Orkest di Padova e del Veneto, Orkest del Teatro Lirico di Cagliari, Japans Philharmonisch orkest, W. Hij dirigeerde concerten met het Bruckner Orkest in het Brucknerhaus Linz, waar hij in de Oostenrijkse pers werd geprezen als 'sensatie als dirigent' en 'dirigent van topkwaliteit'.
Van 2000 tot 2009 was Zsolt Hamar algemeen muziekdirecteur van Pannon Philharmonics - Pécs.
Sinds 2001 is Zsolt Hamar vaak opgetreden als dirigent van de Hongaarse Staatsopera. Hij is ook voortdurend te gast in internationale operahuizen, zoals in het Teatro National de Sao Carlo in Lissabon, in het Teatro Treviso met 'Don Giovanni', in de Oper Frankfurt 'Tiefland' van Eugène D'Albert en een nieuwe productie van Verdi's 'I Masnadieri' met in totaal 9 voorstellingen.
In 2007 had hij een zeer succesvol debuut in de Zürich Opera House. Sindsdien heeft hij vele voorstellingen geleid, zowel premières als revivals, en tot nu toe werkt hij er als vaste dirigent.
Sinds 2009 is hij gastprofessor van de dirigentenafdeling van de Franz Liszt Academy of Music, Boedapest.
Vanaf 2012/2013 bekleedde hij de 5 jaar durende ambtstermijn als hoofddirecteur van het Hessisches Staatstheater Wiesbaden. Hier zijn onder andere de volgende succesvolle voorstellingen van zijn hand.: Verdi Aida, Lucia Lizermoori van Donizetti, Ariadne auf Naxos van Richard Strauss en Woman without Shadow, Wagner Lohengrin en Planet Dutch, Brecht Mahagonny, Mozarts Toverfluit, Verdi Traviata, Humperdinck Hansel en Gretel, Prokofjev Drie Oranje Liefhebbers, Puccini Bohemian, Bartók Blauwbaard's Kasteel, Poulenc Menselijke Stem, Britten De Twist draait, Janacek Katja Kabanova, Moessorgski Boris Godoenov, Henze Elegia's jonge geliefden en Bernd Alois' Zimmermann Soldaten.
In 2016 en 2018 was hij hoogleraar dirigeren aan het Internationaal Bartók Seminar en Festival in Szombathely. Sinds maart 2017 is hij Music Director van het Nationaal Filharmonisch Orkest.
Zsolt Hamar werd in 2003 door de minister van Cultuur geëerd met de Franz Liszt-prijs van de Hongaarse republiek en met het Ridderkruis van de Orde van de Hongaarse Republiek door de Hongaarse minister van Cultuur.
Bron : © www.zsolthamar.com
Cellist, muziek leraar, dirigent
1953 : Orkest Dirigent bij Alhambratheater
1956 : Dirigent van BRT Omroeporkest
1963 : Dirigent van BRT Variété- en Festival-orkest - 1966 : eerste Dirigent van BRT
1978 : Permanent Chef-Dirigent van BRT-Filharmonisch Orkest
Biografie
Fernand Terby studeerde cello aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel waar hij eerste prijzen cello (1948) en kamermuziek (1950) behaalde. Bovendien won hij er in 1950 de Prijs H. Cutsem voor cello. Als cellist speelde hij recitals in binnen- en buitenland en daarnaast speelde hij tenorvedel in het ensemble Pro Musica Antiqua. Met tenor Louis Devos, luitist Michel Podolski en anderen maakte hij onder leiding van Safford Cape in 1953 opnames van werk van Francesco Landino en Jacopa da Bologna, een opname die door het prestigieuze label Archiv Produktion werd uitgebracht.
In 1953 won hij de dirigentenwedstrijd van de Muntschouwburg, waarna hij in het Brusselse Alhambra-theater aan de slag kon. Daar dirigeerde hij vooral operettes en lichte muziek. Drie jaar later won hij ook het dirigentenconcours van de BRT en werd hij benoemd tot dirigent van het Omroeporkest.
In 1963 werd hij dirigent van het Variété- en Festivalorkest van de omroep, drie jaar later werd hij eerste dirigent van de BRT en in 1978 werd hij de permanente chef-dirigent van het BRT-Filharmonisch Orkest. Met de omroeporkesten bewees Terby zijn vakmanschap en zijn veelzijdigheid.
Zijn repertoire was bijzonder groot én gevarieerd, van lichte muziek tot creaties van nieuwe muziek. Bovendien heeft hij als geen ander radio- en tv-opnames van Vlaamse muziek gemaakt. Dankzij het platenlabel Phaedra werden een aantal van die registraties op cd uitgebracht. Het betreft onder andere opnamen van werk van Frits Celis, Marc Matthijs, Lodewijk Mortelmans, Ernest Van der Eyken en Jef Van Hoof.
Van 1972 tot 1980 was Terby docent orkestdirectie aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen.
Bron : © Wikipedia
Biografie
Jan Latham-Koenig is een Britse dirigent, geboren in Engeland, van Franse, Deense, Poolse en Mauritiaanse afkomst. Hij ging naar de Highgate School en studeerde daarna aan het Royal College of Music in Londen voordat hij in 1976 het Koenig Ensemble oprichtte en in 1981 zijn carrière begon als concertdirigent bij de BBC en de felbegeerde Gulbenkian Fellowship won. Hij debuteerde in 1988 met Macbeth aan de Weense Staatsopera en werd in 1991 benoemd tot vaste gastdirigent van de Weense Staatsopera.
Zijn gastoptredens in opera en concert waren onder meer de Royal Opera House Covent Garden, English National Opera, New Japan Philharmonic, Tokyo Metropolitan Orchestra, Orchestre Philharmonique de Radio France, Orchestre National Bordeaux Aquitaine, Orchestre National Bordeaux Aquitaine, Nederlands Radio Filharmonisch, Orchestra dell'Arena di Verona, Los Angeles Philharmonic, Dresden Philharmonic, Rundfunk-Sinfonieorchester Berlin en de orkesten van Westdeutscher Rundfunkunk, Mitteldeutscher Rundfunkunkster Berlin en het orkest van Westdeutscher Rundfunkunk, Mitteldeutscher Rundfunker Rundfunk. Zijn optredens met de Accademia di Santa Cecilia in Rome omvatten de Beethoven Pianoconcerten met Evgeny Kissin.
Als operadirigent was hij vooral actief in La traviata (Royal Opera House London), Macbeth (Savonlinna Festival), Tristan und Isolde en Thaõs (Novaya Opera Moskou), Tristan und Isolde en Orfeo ed Euridice (National Opera Prague), Otello (New National Theatre Tokyo) en Il viaggio a Reims (Finse Nationale Opera); I puritani (Weense Staatsoperateur); Billy Budd (Gothenburg Opera); Venus en Adonis (Teatro Carlo Felice Genova); Tosca (Opéra National de Paris); La figlia del mago (Cantiere Internazionale d'Arte); Jenufa en Hamlet (Koninklijke Deense Opera); de Chileense première van Peter Grimes en I Lombardi (Orquesta Filarmónica del Teatro Municipal de Santiago). Andere persoonlijke successen waren onder meer Dialogues des Carmélites (BBC Proms, Teatro Colon, Buenos Aires, Opéra national du Rhin), de laatste won de Claude-Rostand Prijs voor beste regionale productie 1999 en de Diapason d'or voor beste operavideo 2001. Ook maakte hij veelgeprezen opnames.
In 2004 neemt hij voor ET'CETERA de cd Flemish Connection IV op, waarbij het werk Evangelical Diptych, met 'Ephiphany' en 'Solemn Procession to Gethesemani' van Lodewijk Mortelmans. Dit werk is een samenvatting van leven, aanbidding, lijden en de aangekondigde dood van Jezus, een thema dat melodische variaties en extensies ondergaat tot aan de climax. Mortelmans voltooide deze serene diptiek in 1933.
Hij was Music Director bij ensembles en organisaties waaronder het Orkest van Porto (dat hij op verzoek van de Portugese regering oprichtte), het Cantiere Internazionale d'Arte di Montepulciano, Teatro Massimo di Palermo en zowel het Orchestre Philharmonique als de Opéra in Straatsburg. Hij was hoofdgastdirigent bij Opéra national du Rhin, Teatro dell'Opera di Roma, Filarmonica del Teatro Regio di Torino en hij was oprichter en artistiek directeur van het jonge Janáček Philharmonic.
Sinds augustus 2011 is hij Artistiek Directeur van de Novaya Opera, Moskou. Momenteel is hij ook Artistiek Directeur van het Orquesta Filarmónica de la UNAM, Mexico-stad en het Symfonieorkest van Vlaanderen, Brugge. In 2019 richtte hij het Britten Sjostakovitsj Festival Orchestra op, een samenwerkingsverband van jonge Britse en Russische musici.
Bron : © Wikipedia - ET'CETERA
Biografie
Rahbari studeerde viool en compositie bij Rahmatollah Badiee en Hossein Dehlavi aan het Perzisch Nationaal Muziekconservatorium. Vanaf zijn 17e was hij violist bij het Fine Arts Administration Orchestra nr.1 (onder leiding van Hossein Dehlavi). Na het behalen van zijn viooldiploma aan het Nationaal Conservatorium, won hij een beurs van het Iraanse ministerie van Cultuur en Kunst en verhuisde hij naar Oostenrijk. Rahabari vervolgde zijn studie compositie en directie aan de Weense Academie bij Gottfried von Einem, Hans Swarovsky en Karl Österreicher.
Enkele maanden na zijn terugkeer naar Iran werd hij in 1973 directeur van het Perzisch Nationaal Muziekconservatorium en van 1974 tot 1977 directeur van het Conservatorium van Teheran.
In deze periode richtte Rahbari, in samenwerking met jonge Iraanse musici, het Iraanse Jeunesse Musicale Orchestra op, waar hij de muziekdirecteur en vaste dirigent was. Ook leidde hij als gastdirigent in Roudaki Hall het Teheran Symfonie Orkest, het National Iranian Radio and Television (NIRT) Chamber Orchestra en het Teheran Opera Orchestra.
In 1977 emigreerde hij naar Europa. In hetzelfde jaar won hij de eerste prijs van het Internationale Besançon Concours voor Jonge Dirigenten (Frankrijk) en in 1978 ontving hij de zilveren medaille op de Geneva International Conducting Competition. In dit jaar nam hij 3 LP's op met de titel 'Symphonische Dichtungen aus Persien' met het Neurenberg Symfonie Orkest in Duitsland, waaronder 6 werken van enkele van de grootste Iraanse componisten uit de 20ste eeuw: 'Bijan & Manijeh' van Hossein Dehlavi, 'Dans', 'Ballet-Immpressionen' en 'Rhapsodie' van Ahmad Pejman, 'Sheherazade' van Aminollah (Andre) Hossein, 'Iraanse Suite' van Houshang Ostovar, 'Perzische Mystiek in G' (zijn eigen compositie) en 'Bewegingssymfonisch' van Mohammad-Taghi Massoudieh.
1979 was het belangrijkste jaar in Rahbari's carrière. Hij werd uitgenodigd om het Berliner Philharmoniker te dirigeren en in 1980 werd hij in Salzburg Paasfestival Karajan's assistent.
Van 1988 tot 1996 was Rahbari de chef-dirigent van het Vlaams Radio Orkest (nu Brussels Philharmonic) en daarna werd hij muziekdirecteur van het Zagreb Philharmonic Orchestra.
In 2005 keerde hij terug naar Iran en dirigeerde Beethovens Negende Symfonie in Teheran. Veel conservatieven en kranten beschuldigden Rahbari van het uitdragen van westerse waarden. Hij nam ontslag uit het Teheran Symphony Orchestra en verliet Iran uit protest tegen de muziekindustrie.
In 2009 introduceerde hij nieuwe muzikale ideeën gebaseerd op ritmes in de Perzische traditionele muziek.
Alexander Rahbari heeft met meer dan 120 europese orkesten samengewerkt, waaronder het Berlin Philharmonic Orchestra.
Bron : © Wikipedia
Biografie
Na de Latijn-Griekse humaniora te hebben gevolgd aan het Koninklijk Atheneum van zijn geboortestad Lier en muziekstudies te Mechelen kiest Silveer Van den Broeck voor professionele muziekstudies aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel waar hij ondermeer orkestdirectie bij René Defossez en André Vandernoot volgt.
Daarna volgt een indrukwekkende loopbaan in de muziekwereld en het onderwijs: Vanaf 1962 wordt hij fluitistsolist aan de KVO te Antwerpen en in 1968 aan het Groot Symfonieorkest van de BRT/RTB. In 1967 stapt hij tevens in het muziekonderwijs als leraar fluit aan de stedelijke muziekacademie te Lier en vanaf 1971 is hij docent fluit aan het stedelijk Conservatorium te Mechelen. Hij doceerde ook fluit aan de stedelijke muziekacademie Willebroek van 1972 tot 1978. Naast een succesvolle loopbaan als fluitsolo van het Groot BRT/RTB symfonieorkest, creëerde hij via recitals, concerten en radioproducties verschillende nieuwe werken van Belgische componisten. 
Vanaf 1970 begint, naast het dagelijkse werk, ook de orkestdirectie en wel met het Omroeporkest en het Groot Symfonieorkest van de BRT/RTB. Snel volgen uitnodigingen tot gastdirecties bij het NOB, de Philharmonie Antwerpen, het orkest van Luik, het Angelicum van Milaan, Radiosinfonieorchester der sender freies Berlin, Istanbul State Symphony orchestra, Gottwaldow Symphonic Orchestra, Orchestra Lirica de Tirreno in Bastia, Radio-sinfonieorchester Stuttgart, Alte Oper Frankfurt, Nationaltheater Mannheim...
Tussen 1978 en 1982 leidt hij de orkestklas van de Muziek Academie te Sint-Niklaas. Van den Broeck was ook verbonden als muziekregisseur aan de VRT en begint in 1978 zijn loopbaan aan de opera. Na 4 jaar gastdirecties aan de KVO ruilt hij in 1978 de BRT voor de Operadirectie.
Als eerste dirigent wordt hij aangemaand om het muziekdirecteurschap op te nemen van de Opera te Gent wat later uitmondt in de Opera voor Vlaanderen. Zijn eerste Parsifaldirectie in de OVV vindt bij sommige buitenlandse solisten dergelijke weerklank dat hij prompt in 1985 uitgenodigd wordt als eerste dirigent aan het Nationaltheater Mannheim. Hier dirigeert hij verschillende internationaal getinte voorstellingen en vergroot hij zijn operarepertorium tot 82 verschillende werken, waaronder de Ring, Salomé, Rosenkavalier, Elektra, Frau ohne Schatten, het Italiaanse repertoire,... Evenwel wordt hij even later gevraagd terug te keren naar het vaderland om er de directie van de OVV op zich te nemen. Na lang aarzelen en heel wat onderhandelingen in Mannheim en hier te lande aanvaardt hij het voorstel. In de OVV werkt hij o.m. met Silvia Sass, Christina Deutekom, Raïna Kabaivanska, José Van Dam, Jules Bastin, Marilyn Horne,... Van den Broeck leidt als artistiek directeur het OVV Antwerpen-Gent tot deze instelling in 1988 de deuren sluit.
Buiten het operawerk creëert hij met de verschillende orkesten in het land vele nieuwe composities van landgenoten naast het 'ijzeren' repertoire. Hij dirigeert het BRT orkest op het jubileumfeest 60-40 van Koning Boudewijn. Talrijke plaatopnames met de Belgische orkesten voor het ministerie van de Nederlandse cultuur staan op zijn actief, met name werk van Jef Van Hoof, Peter Welffens, David Van de Woesteyne, Lodewijk De Vocht. Met het BRT-Philharmonisch maakt hij CD-opnames van werk van Peter Benoit, Emmanuel Durlet, Arthur Meulemans, Lodewijk Mortelmans, Rafaël D'Haene,... Zijn 'Façade' cd uit 1993 van William Walton kende een weergaloos internationaal succes.
Van 2001 tot aan zijn pensioen was Silveer Van den Broeck professor orkestdirectie aan de Erasmushogeschool Brussel, departement Koninklijk Conservatorium.
Bron : © muziekcentrum.kunsten.be
Biografie
Frits Celis is een Vlaamse musicus en componist. Celis studeerde aan de Koninklijke Muziekconservatoria in Antwerpen en Brussel, de Universität für Musik und Darstellende Kunst 'Mozarteum' Salzburg te Salzburg en de Hochschule für Musik in Keulen.
Celis begon als harpist en werd daarna dirigent en muziekdirecteur aan de Koninklijke Muntschouwburg, de Koninklijke Vlaamse Opera en de Opera voor Vlaanderen. Hij was gastdirigent in Nederland, Frankrijk, Spanje, Duitsland en de Verenigde Staten.
Later legde hij zich hoofdzakelijk op compositie toe. Zijn stijl evolueerde via expressionisme en serialisme naar een vrij-atonale schriftuur met onmiskenbare voorkeur voor het lyrische aspect van de muziektaal.
In 1946 begon hij zijn muzikale loopbaan als harpist in het orkest van de voormalige Koninklijke Vlaamse Opera te Antwerpen, een functie die hij tot 1954 uitoefende. In dat jaar werd hij eerste laureaat in een wedstrijd voor dirigenten, uitgeschreven door de Koninklijke Muntschouwburg te Brussel. Kort nadien werd hij tot enige laureaat uitgeroepen in een soortgelijke wedstrijd, ditmaal georganiseerd door de voormalige BRT. Vanuit zijn voorliefde voor de opera koos hij voor de Brusselse Muntschouwburg, waar hij tot 1959 als dirigent aan verbonden was. Nadien verwierf hij de betrekkingen van eerste dirigent en muziekdirecteur aan de Koninklijke Vlaamse Opera van Antwerpen, functies die hij van 1981 tot 1988 eveneens bekleedde aan de voormalige Opera voor Vlaanderen te Antwerpen en te Gent. Als gastdirigent trad hij op in Nederland, Frankrijk, Duitsland, Tsjechië, Slowakije, Spanje en de Verenigde Staten. Ook als concertdirigent liet hij zich volop gelden.
In 1960 werd Frits Celis benoemd tot docent notenleer aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen, waar hij twaalf jaar later ook tot docent transpositie werd aangesteld.
Als componist werd Frits Celis bekend door zijn liederen, koorwerken, kamermuziek en orkestwerken die uitvoeringen beleefden in meerdere Europese landen, de Verenigde Staten en Japan. Hij verwierf compositieopdrachten van de BRT en het Festival van Vlaanderen. In 1992 kende SABAM hem de Fuga Trofee toe, uit erkentelijkheid voor zijn jarenlange inzet voor de Belgische muziek. Sinds1989 legt hij zich nagenoeg uitsluitend toe op het componeren, waardoor zijn oeuvre sindsdien in aanzienlijke mate is toegenomen. Tegenwoordig schrijft hij bijna altijd in opdracht, zowel voor symfonische ensembles als voor kamermuziek- of koorgroepen.
Bij talrijke concerten van de afgelopen jaren hebben wij, de bestuursleden van de Stichting Mortelmans vzw, een zeer innemend, en gedreven bewonderaar van 'onze' Lodewijk Mortelmans ontmoet. Frits Celis verwijst graag naar toendertijd hij als dirigent vele werken van Mortelmans heeft geleid, en meer bepaald hoe hij het werk 'Morgenstemming' heeft leren ontdekken, en uit er zeer lovende kritiek over. Opvallend is wel hoe dikwijls zijn werken en deze van Mortelmans tijdens eenzelfde concert worden opgevoerd. Hij verdient zeker een plaats op deze site.
Bron : © Wikipedia
Biografie
Simon De Paepe startte zijn pianostudie bij Roeland Daems aan de gemeentelijke academie voor muziek en woord in Kapellen en bij Heidi Hendrickx aan het Ma'Go in Antwerpen. Simon zingt basstem in symfonisch koor Octopus.
2013 : nam deel aan de masterclasses piano van de Zwitserse pianist Pascal Sigrist en de Duitse pianist Christian Zacharias.
2014 : studeerde hij aan het Conservatorium in Antwerpen bij Levente Kende en Heidi Hendrickx. Hij vervolgt zijn opleiding met een Master Koordirectie bij Luc Anthonis en studeert nog steeds liedklas bij Jozef De Beenhouwer en Lucienne van Dijck.
2015 : studeerde hij verder bij Nikolaas en Levente Kende.
2016 : reisde naar Ruse (Bulgarije) om deel te nemen aan de masterclass orkestdirectie van Ivo Venkov met het Philharmonic Orchestra of Russe. Hij nam, samen met tenor Lars Corijn, deel aan de liedmasterclasses van de Britse pianist Roger Vignoles en van de Duitse pianist Jan Philip Schulze.
Hij concerteert regelmatig en werkte reeds samen met cellist Pieter-Jan De Smet, mezzosopraan Jenny Selander en sopraan Fleur Strijbos.
Hij zette de schouders onder de projectweek 'Common Ground' van het Conservatorium Antwerpen, dat in 2017 herhaald werd.
Sinds maart 2016 hanteert hij het dirigeerstokje bij het koninklijk harmonieorkest 'Door Eigen Kracht' te Deurne. Hij brengt muziek van o.a. Pärt, Saint-Saëns, Elgar en Liszt en op het conservatorium dirigeerde hij reeds werken van Mozart, Haydn, Sibelius, Berstein en De Boeck. In deze zomer dirigeerde hij twee maal een gelegenheidskoor waardoor het verlangen om een koor op te richten groter werd. Sinds kort dirigeert hij het vrouwenkoor 'Voix Célestes'.
2017 : In juli nam Simon deel aan de Kurt Thomas cursus voor koordirectie in Utrecht. Hij kreeg les van Rob Vermeulen, Adrian Van der Spoel, Hans Leenders, Michael Reif en Harjo Pasveer. Nog in 2017, 2018 en 2019 volgde hij met succes de masterclass orkestdirectie o.l.v. Bruno Weil aan het Mozarteum in Salzburg. Samen met het gelegenheidsorkest Con Spirito, dirigeerde Simon in oktober de Jupitersymfonie van Mozart en enkele opera-aria's met zangeressen uit de zangklassen van o.a. Anne Cambier.
2018 : Hij bracht Con Spirito opnieuw bijeen. Zij brachten de Eroica symfonie van Ludwig Van Beethoven en het Hoboconcerto van Richard Strauss.
De 2e symfonie van Johannes Brahms en het celloconcerto van Antonin Dvorak met solist Shuya Tanaka stonden op het programma van 2018.
2019 : In juni behaalde hij zijn Masterdiploma Piano in de afstudeerrichting Begeleiding en Coaching aan het Conservatorium in Antwerpen. Hij volgde een masterclass bij de Poolse pianist Maciej Pikulsky en de Duitse tenor Christoph Prégardien.
Op donderdag 24 oktober 2019 om 20.00 uur zal het symfonisch orkest Con Spirito in de Blauwe Zaal van deSingel enkele Vlaamse composities brengen, waaronder het Symfonisch gedicht opus 46 voor piano en orkest van Peter Benoit met als solist Jozef De Beenhouwer. Op zondag 17 november 2019 om 11.00 uur concerteert Simon met sopraan Fleur Strijbos in 't Kerkske in Kapellen.
De 'Stichting Mortelmans', vertegenwoordigd door Mevr. Erica Schiltz en haar zoon/webmaster Stéphane Moyersoen (resp. kleindochter/petekind en achterkleinzoon van de componist), hebben dirigent Simon De Paepe en les 'Voix Célestes' kunnen danken voor hun uitmuntend concert op 28.04.2019 in de kerk van Kapellen, ter gelegenheid van de uitvoering van het koorwerk 'Ave Verum' van Lodewijk Mortelmans.
Bron : © Voix Célestes
