Ria Bollen is een Belgische alt, die tussen 1965 en 1992 een internationale carrière kende als concertzangeres.
Na haar klassieke humaniora begon ze psychologie te studeren, maar na twee jaar gaf ze die studie op. Ze ging naar het Koninklijk Vlaams Conservatorium in Antwerpen om er zang te studeren bij Lucie Frateur. Die zou haar haar hele carrière blijven begeleiden. Ze studeerde in 1968 af met de grootste onderscheiding. Maar ze studeerde ook nog bij Pierre Bernac, Felix de Nobel, Erik Werba en Christa Ludwig.
 
Ze maakte haar debuut als soliste nog voor ze afstudeerde, in 1965, in Godelieve van Edgar Tinel onder leiding van Léonce Gras.
 
Ze zong na haar debuut nog slechts één operarol, die van Geneviève in Debussy's Pelléas et Mélisande in een productie van de Munt in november–december 1973. Eveneens voor ze afstudeerde, behaalde ze de eerste prijs van de 'Maria Canals' wedstrijd in Barcelona, in 1967.
Later werd ze laureaat van nog vier prestigieuze concours: het 'Internationaal Vocalisten Concours' te ’s-Hertogenbosch (1968), de 'Internationaler Musikwettbewerb der ARD' (1969), de 'Concours international d'exécution musicale de Genève', waarin ze de eerste prijs behaalde (1970), en de 'Internationaler Wettbewerb für Gesang' van het 'Gesellschaft der Musikfreunde in Wien', beter bekend als het 'Wiener Musikverein' (1972).
Haar repertoire was veelomvattend. Ze zong werken met orkest of kamerorkest. Ook haar liedrepertorium, dat ze vaak uitvoerde met pianist Jozef De Beenhouwer, was zeer uitgebreid. Vermeldenswaard is eveneens dat zij de volledige liederen van Clara Schumann op haar repertoire had.
Naast het grote repertoire zong zij ook veel werk van Belgische componisten, zoals Peter Benoit, René Defossez, Jef van Hoof, Marinus de Jong, Willem Kersters, Lodewijk Mortelmans, Flor Peeters en David Van de Woestijne.
 
Ze trad op in Israël, Japan, Canada en de Sovjet-Unie, maar uiteraard vooral in West-Europa, en met name in het Duitstalige gedeelte, naast – uiteraard – België en Nederland. Ze zong in vele festivals, zoals het Festival van Vlaanderen, de Berliner Festwochen, de Wiener Festwochen, de Carinthischer Sommer en de Internationale Bachakademie Stuttgart. Ze maakte studio-opnamen voor radio en tv in België, Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, Luxemburg en Zwitserland. En uiteraard was ze te horen in een groot aantal bekende en minder bekende concertzalen in heel West-Europa.
Eén optreden verdient bijzondere vermelding. Op 4 april 1981 werd in de grote 'gouden' zaal van de Wiener Musikverein Bachs Mattheuspassie uitgevoerd onder leiding van Peter Schreier. Het was een concert ter nagedachtenis van de kort daarvoor overleden Karl Richter (†15.02.1981), onder wiens leiding Ria Bollen ook gezongen had, en in dit in memoriam-concert zong zij de alt-aria’s.
 
Bekende dirigenten onder wier leiding ze zong, inspireerden haar: Léonce Gras, Felix de Nobel, Karl Richter, Peter Schreier, Herbert Blomstedt, Eduard Flipse, John Eliot Gardiner, Nikolaus Harnoncourt, Christopher Hogwood, Heinrich Hollreiser, Ferdinand Leitner, Igor Markevitsj, Georges Prêtre, Karl Richter, Helmuth Rilling, Gennadi Rozjdestvenski, Paul Sacher, Leif Segerstam, Hans Swarowsky, Michael Tilson Thomas en André Vandernoot.
 

Na haar studies aan het Koninklijk Muziekconservatorium van Gent waar ze zangopleiding volgt bij Zeger Vandersteene en Paule Daloze, bekwaamt Anne Cambier zich verder bij de vermaarde zangpedagoge Noëlle Barker aan de Londense 'Guildhall School of Music and Drama'. Ze volgt tegelijk tal van masterclasses bij o.m. Suzanne Danco, Hugues Quenod, Thomas Hampson, Geoffrey Parsons, Thomas Hemsley, Graham Johnson en Paul Hamburger. Tijdens haar verblijf in Londen vertolkt ze reeds een aantal rollen bij verschillende Britse operagezelschappen en werkt ze regelmatig samen met 'Les Arts Florissants' o.l.v. William Christie.
 
Vanaf 1996 neemt haar carrière een hoge vlucht mede dankzij haar halve finaleplaats in de Koningin Elisabethwedstrijd 1996. Ze wordt gevraagd door de meeste Belgische orkesten en werkt samen met dirigenten zoals C.Hogwood, A.Pappano, S.Ozawa, R.Goebel, P.Goodwin, P.Dombrecht, G.Octors, Frank Agsteribbe, Dirk Brossé, …
 
In 1997 debuteert Anne Cambier in de Munt in Brussel. In de Vlaamse Opera vertolkte ze diverse rollen.
 
Anne Cambier bezit een uitgebreid liedrepertoire: Haydn, Mozart, Schubert, Mendelssohn, Schumann, Clara Schumann, Brahms, Wolf, Fauré, Poulenc, Debussy, Ravel, Gounod, Strauss, Argento, Bernstein, Barber, Pauwels, Lodewijk Mortelmans, Reylandt…
Ze geeft regelmatig concerten en recitals begeleid door pianisten zoals Maiko Inoué, Levente Kende, Jozef De Beenhouwer, Jean-Claude Vanden Eynden vooral Jan Vermeulen (fortepiano), en andere musici zoals Sophie Hallynck, Peter Van de Velde, Roeland Hendrickx, Walter Boeykens, …
Ze schittert in het barokke repertoire met een uitzonderlijke soepele stem. Zo is ze regelmatig te gast bij barokorkesten zoals Musica Antiqua Köln, Les Agrémens, Il Fondamento, The Academy of Ancient Music, La Petite Bande, maar ze speelt ook geregeld met haar eigen barokensemble, I Justiniani.
Ze voert ook een groot aantal projecten uit van een gans andere genre met o.a. Hans Peter Janssens, Gabriel Rios, Michel Bisceglia, en het Ensemble Quartz.
 
www.annecambier.be
 

Cristel De Meulder behaalde aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium in Antwerpen de Eerste Prijs Kamermuziek en het Hoger Diploma voor Zang. Aan het Koninklijk Muziekconservatorium in Brussel behaalde ze haar Meestergraad. Zij heeft zich gespecialiseerd in klankgeoriënteerd zingen bij Lut Lemmens en Ingrid Voermans (NL) van het 'Lichtenberger Institut für Gesang und Instrumentalspiel' (D). Cristel De Meulder geeft les aan de Academie voor Muziek en Woord van Hemiksem bij Antwerpen. Zij is de stichter/dirigent van het damesensemble ‘Voces Aequales’ en dirigent van het Illuciakoor uit Puurs.
 
Haar repertoire omvat een ruime waaier : oratoria, cantates, passies, orkestmissen, kamermuziek en het klassieke religieuze repertoire voor alle gelegenheden. Haar medewerking als soliste wordt geregeld gevraagd voor diverse projecten van oude tot hedendaagse muziek en dit niet alleen in eigen land maar ook in vele Europese landen.
Als lid van het Currende Consort o.l.v. Erik Van Nevel trad zij meermaals solistisch op. Geregeld verleent zij haar medewerking aan het hedendaagse ensemble ‘Aquarius’ o.l.v. Marc De Smet. Zij creëerde mee de cantate en opera ‘Aquarius’ van Karel Goeyvaerts en ‘Treurlied om Kayano’ op tekst van Marcel Pira, getoonzet door Noor Sommereyns. Met deze productie ging zij in november 2007 naar Japan (o.a. Osaka, Nagasaki, Hiroshima, Tokyo).
 
Haar voorkeur gaat ook uit naar het romantische profane en geestelijke Vlaamse repertoire met werken voor solozang met begeleiding van orgel, harmonium of piano. Met de organist/clavecinist Jan Van Mol musiceert zij sinds 1995. Hun programma’s voor orgel en zang worden reeds vele jaren fel gewaardeerd over heel Europa, de Fillippijnen (‘Bamboo Organ Festival’ te Las Pi༚s), in Zuid-Amerika en Azië.
Als duo hebben zij 4 cd’s uitgebracht met grote bijval : ‘Exsultate, Jubilate’ (Famous Sacred Songs), ‘Tota Pulchra Es’ (Vlaamse religieuze melodieën), ‘Cantio Sacra’(kleine solokantates met concerterend orgel), ‘Ieder jaar komt Kerstmis weer’ (Vlaamse Kerstliederen) en ‘Laudate Dominum’ (Famous Sacred Songs II).
In 1998 richtten zij de vzw Calcant (www.calcant.be) op. Naast de boeiende orgelprojecten is er een grote vocale inbreng. Samen met de Nederlandse pianist/organist Ad van Sleuwen hebben zij een programma met originele muziek voor zang, harmonium en piano.
Cristel De Meulder werkt nauw samen met de Internationale Vriendenkring Anton van Wilderode (www.antonvanwilderodeinternationaal.be). Met de dichteres Beatrijs Van Craenenbroeck heeft zij een programma met poëzie begeleid door piano of gitaar. Zij heeft ook een programma met begeleiding van kanklès. Hiervoor werkt zij samen met de Litouwse muzikante Kristina Kuprytè.
 
Cristel De Meulder is artistiek leider over het Artiestenfonds dat werkzaam is in de St.-Carolus Borromeuskerk in Antwerpen. (www.artiestenfonds.be). Zij werkt mee aan de programmatie van de Feugère-orgelconcerten in de St.-Martinuskerk te Kontich.
 
    2004 - Weihnachtsoratorium St-Carolus-Borromeus
 
www.sopraan.eu
 

Tijdens haar opleiding debuteerde de Belgische sopraan Liesbeth Devos in De Munt (Brussel) als 'Despina' in 'Così fan Tutte'. Na dit eerste succes werd ze teruggevraagd voor de vertolking van 'Ilse' in de wereldpremière 'Frühlingserwachen' van Mernier, en 'Papagena' in 'Die Zauberflöte'.
 
In 2006 zong Liesbeth Second Woman in Dido and Aeneas onder leiding van Richard Egarr die haar vervolgens uitnodigde voor de 'Johannes-Passion' met 'The Academy of Ancient Music' in Weimar. Twee jaar later engageerde hij haar nogmaals voor een tournee door Azië met de 'Nelson Messe' van Haydn. Liesbeth zong 'Barbarina' in de Aix-en-Provence productie (2007) van 'Le Nozze di Figaro' in een regie van Vincent Boussard en een jaar later in de Vlaamse Opera. Ze vertolkte daar vervolgens onder meer 'Lucia' in 'The Rape of Lucretia', 'First Niece' in Peter Grimes en ze oogstte er een opmerkelijk succes met de hoofdrol 'Helena' in de wereldcreatie 'The Rage of Life' van Kats-Chernin. Met deze laatste opera reisde ze daarenboven naar Rotterdam (Operadagen), Miskolz (Festival Miskolz, HU) en Stuttgart (Staatsoper).
 
In 2010 maakte Liesbeth Devos haar debuut in de Opéra de Wallonie als 'Xunchia' in 'L'inimico delle Donne' onder leiding van Rinaldo Alessandrini. Met hem zong ze een jaar later concerten in Boston waar haar interpretatie van 'Stabat Mater' en 'Salve Regina' van Pergolesi met de 'Händel and Haydn Society' enthousiast onthaald werd door de pers.
Eveneens in 2011 zong ze met succes de rol van 'Melpomène' in 'Atys' van Lully onder leiding van William Christie en 'Les Arts Florissants' in Versailles en New York. 'Liesbeth is groots in de rol van 'Elvira'',schreef Maestro Campanella over haar vertolking in 'L'Italiana' in 'Algeri' in de 'Opéra de Wallonie' in 2013. 'Met intense vreugde (...) bewonderde ik haar prachtige stem en rotsvaste techniek.' Liesbeth maakte onlangs een niet onopgemerkt debuut als Zerlina met Le Concert d'Anvers.'
 
Liesbeth Devos is een veelgevraagd concertzangeres en zong reeds een uitgebreid repertoire met talrijke orkesten. Met 'l'Orchestre Dijon Bourgogne' zong ze in 2012 'Symfonie nr.4' van Mahler onder leiding van Gergeley Madaras die haar opnieuw uitnodigde voor 'Ein Deutches Requiem' in 2014. Liesbeth heeft talrijke uitvoeringen van 'Les Illuminations' van Britten op haar palmares. Haar liefde voor hedendaagse muziek blijft ook componisten niet onopgemerkt.
Ze creëerde samen met 'Het Collectief' 'De Feesten van Angst en Pijn' van Van Camp (Ars Musica Festival, B).
Liesbeth blinkt bovendien uit als liedzangeres en werd finaliste van de 'Wigmore Hall/Independent Opera Voice Fellowship' (2011).
Samen met pianist Lucas Blondeel was ze bij de laatste 13 kandidaten van de Wigmore Hall Song Competition 2011 (London), finalist van de Bayrische Rundfunk Liedwettbewerb (Bayreuth) en won ze de eerste prijs op de Kurt-Leimer Wettbewerb (Zürich). In 2012 waren ze als enig Europees liedduo te gast op het Ravinia Festival, Chicago.
Liesbeth Devos is zeer dankbaar voor het winnen van verschillende beurzen aangeboden door de Piet-Stautkring, Belgacom, Spes, Inspiratum, Robus, Oranjebeurs en Nany Philippart. Voor haar inzet als vertolkster van Belgische muziek werd ze bekroond met de Pelemans prijs. Pedagogen als Lieve Suys, Stephanie Friede, Patricia McCaffrey, Lucienne Van Deyck en pianisten Jozef De Beenhouwer en Lucas Blondeel zijn blijvende waarden in de carrière van Liesbeth Devos.
 

Op 12 september 2012 zong Liesbeth Devos, begeleidt door Jozef De Beenhouwer in de KBC toren te Antwerpen, ter gelegenheid van de tentoonstelling 'De familie Mortelmans en haar kunstenaars'.
 
www.liesbethdevos.com
 

Tenor Peter Gijsbertsen studeerde cum laude af aan het conservatorium van Utrecht. In Glyndebourne ontving hij kort daarna de John Christie Award. Tevens was hij drievoudig winnaar op het Internationaal Vocalisten Concours Den Bosch, o.a. van de hoofdprijs voor Lied waarna hij met solo recitals optrad in Het Concertgebouw te Amsterdam en De Doelen te Rotterdam.
 
Operarollen die Peter reeds zong zijn Acis in Acis and Galatea van Händel (Opéra de Fribourg), The Novice in Billy Budd van Britten (Bolshoi Theatre, Glyndebourne, Brooklyn Academy of Music), Tamino in Die Zauberflöte van Mozart (Opera Oviedo), Don Ottavio in Don Giovanni en Ferrando in Così fan tutte van Mozart (Ministry of Operatic Affairs).
 
Onder het uitgevoerde concert- en oratoriumrepertoire behoren onder meer de tenorsolo’s in de Mattheus Passion van Bach (Koninklijk Concertgebouw Orkest, uitgebracht op DVD bij Art house), Kammermusik 1958 van H.W. Henze (NDR Sinfonieorchester Hamburg, uitgebracht op CD bij Wergo), Pulcinella van Stravinsky (Rotterdams Philharmonisch Orkest).
 
Peter nam al meerdere CD’s op met het label Phaedra waaronder een Schubert CD welke lovende recensies ontving. Een opname met Strauss liederen werd in het voorjaar van 2017 uitgebracht.
Met de uitgave eind 2017 van de CD 'De Kinderen der Zee' door Phaedra, kan Mortelmans' meesterlijke opera dan toch, zij het fragmentarisch, overleven.
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
     Liesbeth Devos & Peter Gijsbertsen - Neerdorpen Klassiek 28.04.2016
 
www.petergijsbertsen.nl
 

An Lauwereins speelt ondertussen al meer dan 20 jaar hoofdrollen in zowel opera, operette en musical, en wordt zij regelmatig gevraagd als soliste in concerten.
 
Hoe zij zover kwam? Naast haar studie Toegepaste Economische Wetenschappen aan de Universitaire Faculteiten Sint Ignatius te Antwerpen, volgde zij een professionele zangopleiding o.a. bij haar privéprofessor Mw. Maria Verhaert, en volgde zij een vervolmakingscursus aan het muziekconservatorium in Wenen. Dit leidde al snel tot een reeks belangrijke referenties.
 
In 2010 speelde ze Moeder overste in 'The sound of Music', hiermee kwam haar droom uit om ooit zowel de moederrol als de dochterrol in haar lievelingsmusical gespeeld te hebben. Hiervoor werd ze genomineerd voor een Vlaamse musicalaward.
Ook vertolkte ze in dat seizoen de vrouwelijke hoofdrol in 'Die Fledermauss'. Daarna speelde ze met veel verve de bazin van het weeshuis in 'Oliver', waarvoor ze eveneens genomineerd werd voor een Vlaamse musicalaward.
Heden legt ze zich naast haar werk als uitvoerend artieste ook meer en meer toe op het onderricht van jonge mensen.
 
Begeleidt door Gabriel Hollander heeft ze meerdere werken van Lodewijk Mortelmans vertolkt.
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
www.anlauwereins.be
 

De zweedse sopraan Nina Stemme is vandaag een veelgevraagde door de grote operahuizen wereldwijd. Regelmatig wordt ze als gast uitgenodigd in het Metropolitan Opera te New York, La Scala in Milan, het Wiener Staatsoper, de Opera Bastille in Parijs, het Royal Opera House in Londen alsook in de operahuizen te Stockholm, Zürich, Munich, Barcelona, Houston en San Fransisco, waar zij de laatste jaren een verscheidenheid aan rollen heeft geïnterpreteerd, zoals Isolde (Tristan and Isolde), Brünnhilde (Wagner’s Ring Cycle), Elisabeth (Tannhäuser), Turandot, Minnie (La Fanciulla del West), Tosca, Ariadne, Salome, The Marschallin (Der Rosenkavalier), en Leonore (Fidelio).
 
Nina Stemme’s rollen vertolkingen werden met groot applaus ontvangen door zowel publiek als pers, en in 2013 was zij de eerste die de 'Opera Award for Best Female Singer' mocht ontvangen. Nina Stemme werd bekroond als 'Swedish Court Singer' in 2006, en 'Austrian Kammersängerin' in 2012, en werd verkozen tot 'Singer of the Year' in 2005 en nogmaals in 2012, door het 'German magazine Opernwelt'.
 
Ze werd zeer bejubeld in haar rol als 'Isolde' in een productie van Christof Loy van Tristan und Isolde aan het Royal Opera House in Londen dewelke haar de 'Laurence Olivier Award for best role interpretation' in 2010 opbracht. Nina Stemme werd ook vereerd met de 'Swedish Royal medal' 'Litteris et Artibus' en de italiaanse 'Premio Abbiati'.
 
Sinds haar debuut als Cherubino in Cortona, Italie 1989, omvat haar repertoire Rosalinde (Die Fledermaus), Mimi (La Bohème), Cio-Cio-San (Madama Butterfly), Manon Lescaut, Tatjana (Eugene Onegin), Katerina (Greek Passion), Suor Angelica, Euridice (Orfeo ed Euridice), Katerina (Lady Macbeth of Mtsensk), Countess (Le nozze di Figaro), Marguerite (Faust), Agathe (Der Freischutz), Marie (Wozzeck), Nyssia (König Kandaules), Jenufa, Arabella, Eva (Die Meistersinger), Elsa (Lohengrin), Senta (Der fliegende Holländer), Sieglinde (Die Walküre), Amelia (Un ballo in machera), Leonora (La forza del destino), en Aida. Nina Stemme heeft opgetreden op een groot aantal opera podia en festivals waaronder Bayreuth, Salzburg, Savonlinna, Glyndebourne, Bregenz en de BBC Proms in Londen.
 
Onder Nina Stemme’s CD opnames zijn er: Fidelio met Claudio Abbado (Decca), Tristan und Isolde met Sir Antonio Pappano (EMI 2005) en Marek Janowski (PentaTone 2012), Die Walküre met Valéry Gergiev (Mariinsky), Tannhäuser met Marek Janowski (PentaTone), Greek Passion (Koch Schwann), König Kandaules (Andante), The Flying Dutchman (Chandos), final scenes uit Salome and Capriccio en Strauss’ Vier letzte Lieder (EMI).
 
Nina Stemme zingt ook Lieder op Phaedra CD's - In Flanders’ Fields (nr.33 - Lied von Mignon Lodewijk Mortelmans, en de Wesendonck Lieder van R. Wagner Op.Nr.40 met The Swedish Chamber Orchestra en Thomas Dausgaard).
Aanvullend zijn de opnamen van La Fanciulla del West, Der Rosenkavalier, La forza del destino, Tristan und Isolde, Aida, en Jenufa beschikbaar op DVD.
 
ninastemme.com
 

De Belgische bas-bariton Werner Van Mechelen studeerde bij Roland Bufkens aan het Lemmens-Instituut in Leuven. Hij volgde Meestercursussen bij o.a. Dietrich Fischer-Dieskau, Elisabeth Schwarzkopf, Malcolm King, Robert Holl en bij het liedduo Mitsuko Shirai en Hartmut Höll.
Werner Van Mechelen behaalde verschillende Prijzen op internationale wedstrijden, waaronder Koningin Elisabeth (Brussel), Vocalistenconcours (‘s-Hertogenbosch), Concours International de Chant (Toulouse) en het Concurs Viñas (Barcelona). Op deze laatste wedstrijd won hij tevens de speciale Schubert-prijs. Met veel succes nam hij deel aan de bekende BBC Cardiff Singer of the World Competition.
 
Werner Van Mechelen is een veelzijdig artiest. Uitvoeringen van de grote Passies en Oratoria, alsook van liederen met orkest, brachten hem naar vele vooraanstaande podia in Brussel, Amsterdam, Keulen, Genève, Parijs, Barcelona, Tel Aviv, enz.
 
Als operazanger is hij te gast in vele theaters. Zijn repertoire omvat een zestigtal partijen uit verschillende stijlperiodes: hij vertolkt alle grote Mozart-partijen, zoals Don Giovanni of Leporello Don Giovanni, Figaro of de Graaf Le Nozze di Figaro, Don Alfonso of Guglielmo Così Fan Tutte, Papageno Die Zauberflöte, maar ook Pizarro Fidelio, Graf Eberbach uit Der Wildschütz, Dandini uit La Cenerentola, titelrol Rigoletto, Ford Falstaff, Varlaam Boris Godoenov, Schaunard of Marcello La Bohème, Sonora La Fanciulla del West, Karnac Le Roi d’Ys, Mandryka Arabella, Tierbändiger en Athlet Lulu, titelrol Wozzeck, Gyges Der König Kandaules, de Boswachter Sluwe Vosje, Nekrotzar Le Grand Macabre, enz. Het Wagner-repertoire bekleedt een bijzondere plaats in de carrière van Werner Van Mechelen: Wotan Das Rheingold, Wolfram Tannhäuser, Kothner Die Meistersinger von Nürnberg en Alberich Der Ring des Nibelungen. Na succesrijke vertolkingen bij de Opéra Royal de Wallonie (met TV-uitzending op RTBF), heeft hij de rol van Alberich geïnterpreteerd bij De Nederlandse Opera en De Vlaamse Opera. Hij verleent zijn medewerking aan de complete Ring cyclus in het Teatro La Fenice van Venetië. Amfortas Parsifal en Kurwenal Tristan und Isolde behoren tot de toekomstplannen.
 
Werner Van Mechelen trad reeds op in de Operahuizen van Antwerpen/Gent, Brussel, Luik, Amsterdam, Zürich, Linz, Dortmund, Keulen, Parijs, Nancy, Avignon, Venetië, Seoul, enz. Hij werkte er met dirigenten als James Conlon, Patrick Davin, Roy Goodman, Hartmut Haenchen, Lothar Koenigs, Bernhard Kontarsky, Ton Koopman, Sigiswald Kuijken, Friedemann Layer, Antonio Pappano, Stefan Soltesz, Jeffrey Tate, Silvio Varviso, Mark Wigglesworth en vele anderen.
Werner Van Mechelen heeft een sterke band met het genre van het Lied. Hij zingt alle grote liedcycli (Schubert, Schumann, Mahler), maar daarnaast ook minder bekend repertoire. Zijn partners daarbij zijn pianisten Jozef De Beenhouwer, Christel Kessels, Eric Schneider en anderen.
Behalve opnames voor radio en televisie, zowel in België als voor buitenlandse stations, maakte Werner Van Mechelen ook opnames van barok-muziek, liederen van Richard Strauss, Claude Debussy, Francis Poulenc, Lodewijk Mortelmans en Peter Benoit. Bij Dynamic verscheen de DVD van Le Roi d’Ys uit de Opéra Royal de Wallonie. Integrale CD-opnames werden gerealiseerd van het oratorium Elias en van de opera’s Livietta e Tracollo (Pergolesi), Don Giovanni, Le Nozze di Figaro, Die Meistersinger von Nürnberg en Das Rheingold.
 
Op 11 mei 2014 zong Werner Van Mechelen, begeleidt door Peter Vanhove aan piano en Jaak Gregoor, dirigent van het 'Metropolis Orkest & Koor' enkele liederen van Lodewijk Mortelmans in het C.C. De Kern te Wilrijk, in het kader van Metropolis zondagmatinees.

Hendrickje Van Kerckhove (sopraan) studeerde aan het conservatorium van Antwerpen en vervolmaakte zich aansluitend bij de Opera Studio Vlaanderen en de Muziekkapel Koningin Elisabeth, waar ze gecoacht werd door Susanne Eken en José Van Dam.
 
Hendrickje zong o.l.v. Philippe Herreweghe, Kazushi Ono, Patrick Fournillier, Ivan Törzs, Michel Tilkin, Enrique Mazzola, Zubin Mehta, M. Barbacini, Marc Soustrot, Paul Daniel, Patrick Davin, Pierre Cao, Ed Spanjaard, Andreas Spering, Bertrand de Billy, Theodor Guschlbauer, Louis Langrée, J. Cl. Casadesus, Walter Weller, Christoph Spering, Roland Böer, David Afkham, Hervé Nilquet en Ingo Metzmacher en werkte samen met regisseurs als Guy Joosten, Christopher Loy, Luc Bondy, Ivo Van Hove, Fr. Dussenne, Robert Carsen, Kasper Holten, David MacVicar, Harry Kupfer, Romeo Castellucci, Matthew Jocelyn Waut Koeken, Katie Mitchell en het duo Leiser Caurier.
 
In concert is ze regelmatig te horen met alle grote Belgische orkesten: Brussels Philharmonic & VRK, Symfonieorkest Vlaanderen, deFilharmonie, Orchestre Philharmonique Royal de Liège, Nationaal Orkest van België. Voorts trad ze op met het Ensemble Orchestral de Paris (Théatre des Champs Elysées), Camerata Academica Salzburg (Musiktriennale Köln), het RSO/ORF Wien (in het Musikverein Wien en het Brucknerhaus Linz), das Neue Orchester (TCE, Paris) het Residentieorkest Den Haag en Le Concert Spirituel Dixit Dominus, Händel.
 
Op 22 juni 2014 zong Hendrickje Van Kerckhove, begeleidt door Bart Rodyns aan het harmonium enkele liederen van Lodewijk Mortelmans in het 'Huis van Oscar' te Lier, naar aanleiding van de finissage van de tentoonstelling : 'Franck Mortelmans, vriend van Oscar Van Rompay'.
 
www.arien-artists.com/arien_artists_Hendrickje
 

Zeger Vandersteene studeerde aan het Sint-Lievenscollege te Gent. Hij zong reeds als jongen de sopraansolo’s in de toenmalig bekende 'Schola Cantorum' (Sint-Baafskathedraal) te Gent. Vier jaar lang zong hij er de gregoriaanse propriumgezangen en de grote polyfonisten, maar ook Bach, Händel, en veel romantische muziek.
 
Vandersteene studeerde voor burgerlijk ingenieur aan de UGent, maar besloot voor de muziek te kiezen. Hij werkte aan zijn zangtalent bij bekende zangers en specialisten, zowel in de sector van de 'authentieke benadering', als bij de vertolkers van de hedendaagse muziek. Zijn coach is Yva Barthelemy. Als lichte tenor studeerde en zong hij onder specialisten zoals Nicolaus Harnoncourt, Frans Bruggen, John Eliot Gardiner, Philippe Herreweghe en Ton Koopman, voor 'oude muziek' en barok. Voor het meer hedendaagse repertoire zong hij met Henri Pousseur, Peter Schat en Reinbert de Leeuw. Internationaal maakte hij onder meer opnamen voor Harmonia Mundi en Erato.
 
Hij zong in muziekcentra van Oost– en West-Europa, de Verenigde Staten, Mexico, Zuid-Amerika, Israël en Japan. Zijn repertoire is uitgebreid, van Gregoriaans over Middeleeuwen, Renaissance, Barok tot hedendaags. Hij legde zich vooral toe op Oratorium en andere vocale werken met orkest. Toch vertolkte hij ook vele barok-opera's en werkte met diverse dirigenten.
 
Hij creëerde zelf zes hedendaagse opera's op de internationale scène (München, Venetië, Berlijn, Amsterdam en Zürich). Hij maakte een vijftigtal LP en cd's, en geeft masterclasses in Japan, Mexico, Oostenrijk en in Brugge. Hij is gast-professor aan de Universiteit van Mexico-Stad (Conservatorio Nacional), aan de Nihon University van Tokio en de Mukogawa University te Osaka.
 
In juni 2005 werd hij uitgenodigd om op de 'Belgian Day' van de wereldtentoonstelling in Aichi (Japan), een concert te geven met het Pioneer Symphonic Orchestra, waarin hij Lodewijk Mortelmans' en Samuel's orkestliederen vertolkte, naast Japanse liederen.
 
Hij is ereprofessor aan het departement Muziek en Drama van de Hogeschool te Gent. In 2012 ontving hij de 'Klara Carrièreprijs'.
 
LINK : 2005 Aicha Japan - Zeger Vandesteene
 
  VIDEO : Slotconcert op 14.06.2005 - The Belgian National Day
 

Nina Ardashirova is één van de uitgesproken vertegenwoordigsters van de pianoschool van Moskou.
 
Zij studeerde er aan het Tschaikowsky Conservatorium en na haar studies kreeg zij een post-academische opleiding bij de wereldberoemde Prof. S. Dorensky en bij Prof. M. Mezlumov. Nina Ardashirova werd laureaute van de nationale wedstrijden van de USSR. Zij trad in de beste concertgebouwen van Moskou, Sint-Petersburg, Riga en vele andere.
 
Zij heeft een breed repertorium, dat alle pianostijlen omvat van Barok tot de hedendaagse muziek. Nina Ardashirova treedt op met orkesten voor o.a. concerten van Rachmaninov, Tschaikowsky, Beethoven, Saint-Saëns en andere.
 
In België is Nina Ardashirova ook bekend als pedagoge en uitvoerster van kamermuziek. Zij treedt regelmatig op in o.a. de Bozar, in het Conservatorium van Brussel, het Rubenshuis in Antwerpen. En vormt een heel sterk duo met haar dochter Eugenia Graut, violiste, die faam geniet in België en in heel Europa.
 
Enkele uitvoering van Nina Ardashirova werden opgenomen door de RTBF te Brussel, de ZDR in Baden-Baden en de Radio in Moskou.
 

Op 12.02.2015 speelde Nina Ardashirova in het huis Mortelmans voor de kring 'Koperen Passer'.
 

Lucas Blondeel werd in 1981 geboren te Brussel. Pas vier jaar oud begon hij muziek te maken, op een 19de-eeuws pianoforte, dat te koop stond in de antiekzaak van zijn ouders. Hij studeerde piano bij Levente Kende en Heidi Hendrickx in het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen, waar hij in juni 2004 de graad van Meester in de Muziek behaalde met de grootste onderscheiding, waarna hij naar Berlijn verhuisde om er aan de Universität der Künste bij Professor Klaus Hellwig te studeren.
Reeds op jonge leeftijd werd Lucas Blondeel laureaat van nationale pianowedstrijden.
 
Hij werd drie keer Cantabile-laureaat en won in 2002 de eerste prijs op de internationale pianowedstrijd 'Emmanuel Durlet' te Antwerpen. In 2005 volgde een derde prijs op de Arthur-Schnabel-Wettbewerb in Berlijn en de eerste prijs op de Kurt-Leimer-Wettbewerb in Zürich. Op het Concours de Genève won hij de speciale prijs voor de beste uitvoering van een Zwitsers werk. In 2007 eindige hij bij de zes beste pianisten wereldwijd op het gerenommeerde Clara Haskil Concours in Vevey. Hij werd ook halve finalist van de Koningin Elisabethwedstrijd. In 2011 werd hij laureaat van de World Piano Competition in Cincinnati.
 
Sinds 1995 staat Lucas Blondeel op diverse podia in België, Finland, Japan, Singapore, Zwitserland, Spanje, Portugal, Nederland, Duitsland, Bulgarije, de Verenigde Staten en Frankrijk. Naast zijn carrière als solist werkt hij ook graag in kamermuziekverband. Zo is hij geregeld te horen in een pianoduo met Nicolas Callot, met klarinettiste Annelien Van Wauwe en als liedduo met sopraan Liesbeth Devos. Als liedbegeleider specialiseerde Lucas Blondeel zich bij grote namen als Irwin Gage, Helmut Deutsch, Roger Vignoles, Rudolf Jansen en Hartmut Höll.
 
In 2008 werd hij beloond met de prijs voor beste liedbegeleider op de Liedwedstrijd van de Bayerische Rundfunk.
Lucas Blondeel studeerde jarenlang pianoforte bij onder meer Jos Van Immerseel, Bart Van Oort en Malcolm Bilson. Hij is er van overtuigd dat de historische uitvoeringspraktijk ook een essentiële rol kan spelen op de moderne vleugel en hoopt deze twee werelden dichter bij elkaar te brengen.
 
Zijn eerste CD (Impromptus van Schubert, opgenomen voor Klara) werd door zowel kritiek als publiek zeer positief onthaald. Een volgende opname met muziek van Haydn werd in Mei 2010 op de markt gebracht onder het label Cyprès, waaronder een Lied met Liesbeth Devos.
 
Lucas Blondeel is laureaat van twee belangrijke Duitse beurzen uitgereikt door de Deutsche Stiftung Musikleben en de Studienstiftung des Deutschen Volkes. Sinds november 2012 doceert hij piano aan het Conservatorium van Darmstadt.
 

Geboren in een muzikale Russische familie begon Polina op vijfjarige leeftijd met haar moeder aan haar pianostudie. Op zevenjarige leeftijd won ze de tweede prijs in een Russisch concours. Haar eerste solorecital werd gehouden in Volgograd / Rusland toen ze acht jaar oud was.
Polina begint haar muzikale opleiding op de leeftijd van 5 jaar en was 7 jaar toen zij de tweede prijs in een Russische concours won.
 
In 1998 werd Polina laureaat van de "Nieuwe namen" wedstrijd en haar optreden tijdens het festival "De dagen van de Slavische cultuur" in de Tsjechische Republiek bracht haar het diploma "Beste interpretatie van het werk van J.S.Bach". Op 17-jarige leeftijd trad ze op met het Volgograd Academisch Symfonisch Orkest.
 
Polina studeerde in 2000 af aan het Volgograd Kunstinstituut met de grootste onderscheiding voor piano, kamermuziek en begeleiding. Tussen 2002 en 2008 vervolgde ze haar studies aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen onder leiding van de Koningin Elisabethwedstrijd laureaat Eliane Rodrigues. In 2006 behaalde Polina haar Masterdiploma aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen, en in 2008 behaalde ze er met grote onderscheiding het Postgraduaat Concert-Solistendiploma.
Na afloop specialiseerde Polina zich in kamermuziek onder leiding van de professoren Levente Kende en Heidi Hendrickx in Antwerpen.
Ze volgde masterclasses bij Margharita Fyodorova, Jan Wijn en Kum-Sing Lee.
Polina is docent piano aan de Kunsthumaniora te Antwerpen.
 

Izumi Pianoduo

In 2004 vormde Polina Chernova een pianoduo met Kiyotaka Izumi. In 2005 werd dit duo laureaat van de "International Maria Yudina contest for Piano duo" in Sint-Petersburg. Zij geven concerten in België, Nederland, Luxemburg, Duitsland, Italië, Zwitserland, Rusland, Thailand en Japan.
Naast het interpreteren van standaard duo repertoire, promoten zij met verve duo werken van Vlaamse componisten, zoals Lodewijk Mortelmans, Jan Blockx, Emmanuel Durlet, Arthur De Greef e.a.
 
In dit kader heeft Kiyotaka Izumi het prachtige 'Lyrische Pastorale' uit 1910 van Lodewijk Mortelmans gearrangeerd voor piano quatre-mains. Origineel is dit werk als kamermuziek geschreven voor 'hoorn in F voor klavier of voor orkest'. Dit arrangement voor quatre-mains is verkrijgbaar bij Metropolis.
 
Mortelmans (arr. Izumi) - Lyrische Pastorale voor piano 4-handen - Metropolis PND75  
 
 

Jozef de Beenhouwer (°1948 - Brasschaat) studeerde aan de Muziekkapel Koningin Elisabeth Muziekkapel te Argenteuil en aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium te Antwerpen bij de belgische pianist Lode Backx, alwaar hij in 1975 het Hoger Diploma voor piano behaalde met de grootste onderscheiding. Enkele jaren later won hij de Annie Rutzky Prijs.
Van 1991 tot 1999 studeerde hij met David Kimball in Firenze, Italië.
 
Jozef de Beenhouwer heeft opgetreden in vele grote concerthallen doorheen Europa, waarbij: the Vienna Musikverein and Konzerthaus, Salzburg Mozarteum, Dresden Semper Oper, Berlin Schauspielhaus, Amsterdam Concertgebouw, Rotterdam concerthall De Doelen, London Purcell Room, Lisbon Gulbenkian Foundation. Hij concerteerde tevens meerdere malen in de USA (o.a. Boston, New York, Phoenix).
Samen met Kees Hülsmann en Marien van Staalen, resp. Konzertmeister en cello solist bij het Rotterdam Philharmonic, startte hij in 1998 het Robert Schumann Pianotrio. Hij treedt ook regelmatig op in solo-recitals als begeleider van o.a. Ria Bollen, Robert Holl, Nina Stemme, Werner van Mechelen.
 
Met de Wiener Symphoniker gaf hij in 1986 de eerste uitvoering van Robert Schumanns Concertsatz (1839), en in 1992 creëerde hij een deel uit een concerto van Clara Schumann (1847), twee werken die hijzelf voltooide, en dewelke werden gepubliceerd bij Breitkopf und Härtel.
Zijn opname met het volledige piano-solo werk van Clara Wieck-Schumann in 1991 (CPO label Germany), werd een internationaal succes. Voor zijn bijzondere inzet voor het werk van Robert en Clara Schumann kreeg hij in 1993 de internationale Schumann-Prijs van de Stad Zwickau. Voor het Internationaal Robert Schumann Gesellschaft geldt hij als een echte referentie.
 
Hij maakte vele studio opnamen voor radio en TV stations overal in Europa, en nam reeds heel wat LP's en CD's op. (alsook Phaedra CD: 92015 – 92016 - 92017 - 92019 - 92026/2 – 92034 - 92040 – 92047 -92055 – 92061 – 92064 – 92071 – 92075 - 292007 – 292012 - 29201 – 292018 – 292020)
Jozef de Beenhouwer heeft zich gespecialiseerd in werken van o.a. Robert en Clara Schumann, Johannes Brahms en belgische componisten, waaronder August de Boeck en Lodewijk Mortelmans. Zowel voor zijn opname van pianowerk van Peter Benoit als van Joseph Ryelandt heeft hij de Caecilia-Prijs gekregen van de belgische muziekpers.
 
Jozef de Beenhouwer is professor aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium te Antwerpen, directeur van de Middagconcerten in Brussel, officieel begeleider en raadgever van de programmacommissie bij het Koningin Elisabethconcours in Brussel. Meerdere malen werd hij uitgenodigd als jurylid bij internationale pianowedstrijden.
 
Op 12.09.2012 begeleide Jozef De Beenhouwer de sopraan Liesbeth Devos, in de KBC toren te Antwerpen, ter gelegenheid van de tentoonstelling 'De familie Mortelmans en haar kunstenaars'.
Ook in 2017 blijft hij piano concerten geven en CD's opnemen, en is een groot promoter van de werken van Lodewijk Mortelmans.
 

Erwin De bock werd geboren te Aalst in 1970. Reeds op vijfjarige leeftijd improviseerde hij geregeld op de piano en op zijn tiende kreeg hij zijn eerste pianolessen.
In 1988 behaalde hij een 'Eerste Prijs Piano' in de Nationale Muziekwedstrijd van België als leerling van Levente Kende. Hij behaalde de volgende jaren een 'Eerste Prijs' Notenleer, Harmonie, Piano en Kamermuziek alsook het einddiploma 'Laureaat van het Lemmensinstituut: Piano en Muziekopvoeding', met Grote Onderscheiding. In zijn eindverhandeling onderzocht hij de verhouding tussen pianohamer en klankkleur van de piano.
 
Hij volgde meerdere internationale Meestercursussen, o.a. bij Janine Kinet, Daniël Blumenthal en Boris Bloch, en vervolmaakte zich verder bij Peter Feuchtwanger in Londen, die hij ook regelmatig assisteert.
 
In 1995 behaalde hij het 'Hoger Diploma Piano' aan het Lemmensinstituut te Leuven in de klas van Levente Kende met de grootste onderscheiding en felicitaties van de jury, alsook de titel 'Meester in de Muziek'.
 
Hij is leraar piano, instrumentaal ensemble en begeleider aan de Muziekacademie van Bornem. Zijn talrijke concerten (in België, Nederland, Zwitserland, Duitsland en Engeland) werden door de pers steeds zeer enthousiast onthaald.
 
Van september tot december 1997 was hij in Zuid-Korea voor een gastprofessoraat aan de 'Vienna Art University' evenals voor het geven van concerten en masterclasses, onder andere aan de 'Mokwon University'.
 
Een volgende tournee met het 'Euregio Orkest' o.l.v. Edmond Saveniers bracht hem in belangrijke concertzalen van Nederland en België (waaronder de 'Koningin Elisabethzaal' te Antwerpen en de 'Nieuwe Concertzaal' te Tilburg), als solist in het 2e pianoconcerto van Chopin.
 
In december 2000 gaf hij op uitnodiging van de 'Beethoven Society Europe' een pianorecital in 'Saint-Martin-in-the-Fields' te Londen.
De Bock beschikt over een verfijnde en beheerste techniek en is een meester van de frasering en de genuanceerde toon.
 

Roland De Munck werd geboren te Lokeren (België) op 6 april 1947.
Hij studeerde aan het 'Koninklijk Muziekconservatorium' te Gent waar hij een 'Eerste Prijs Notenleer' behaalde. Aan het 'Koninklijk Muziekconservatorium' te Antwerpen bekwam hij de 'Eerste Prijzen Piano, Kamermuziek, Harmonie en Muziekgeschiedenis'. Hij behaalde er tevens het einddiploma 'Muziekanalyse en Vormleer' en het 'Hoger Diploma Piano'.
 
Zijn leraars waren onder andere: Louis Pas, Marcel Gazelle, Eugène Traey, Frédéric Gevers, Katja Kasandjeva, Jacques Detiège, Willem Kesters, Jef Maes, August Verbesselt, Kamiel Cooremans en Arie Van de Moortel.
 
Regelmatig trad Roland De Munck op als solist en begeleider in binnen- en buitenland: Nederland, Frankrijk, Oostenrijk, Polen, Roemenië, de Verenigde Staten van Amerika, Japan, Cyprus, Noorwegen en Rusland. Daarnaast maakte hij verschillende opnames bij de VRT, onder andere met de creatie van het aan hem opgedragen pianoconcerto van Marc Verhaegen.
 
Hij vertolkte pianoconcerti van Bach, Mozart, Beethoven, Liszt, Prokofjev, Gershwin en Stravinsky met het toenmalig 'BRTN orkest' en het 'Koninklijk Filharmonisch Orkest' van Vlaanderen onder de leiding van dirigenten als Fernand Terby, Steven Candael, Sylveer Van den Broeck, Frans Cuypers, Walter Boeykens en Edmond Saveniers. Naast zijn activiteiten als solist verzorgt hij ook concerten van kamermuziek en commentarieert daarbij de optredens.
 
In de herfst van 1986 werd het 'Ensemble Arabesque' door hem opgericht en in 1989 'Trio Arabesque'. Deze ensembles bestrijken het ganse gamma van de kamermuziekliteratuur voor piano en strijkers.
 
Hij zetelt in het Bestuur van de Koninklijke Concertorganisatie 'Cofena', met als locatie DeSingel Antwerpen.
 
Roland De Munck is tevens een regelmatig gevraagd jurylid voor pianowedstrijden:
• Second (1997) and Third (2002) 'International Sergej Rachmaninov Concours'
• Pianoconcours for young pianists to the memory of Sergej Rachmaninov (1999, 2000 en 2001), te Moskou
• Pianoconcours for young pianists to the memory of Frederic Chopin (2002), en Mendelssohn (2003) te Moskou
• De driejaarlijkse 'Stephan De Jonghe' wedstrijd
• 1° Concorso internazionale ' Giovani Pianisti' and '1° Concorso internazionale - Esecuzione Pianistica' (Sept. 2001, Italië)
In maart 2001 gaf hij Masterclasses in het 'Conservatorium van Moskou' en in het 'Rachmaninov instituut' te Tambov.
Op 18 october 2007 vertolkte hij met veel succes en voor een volledig uitverkochte Koningin Elisabethzaal (1400 plaatsen) te Antwerpen Rachmaninov’s 2° pianoconerto met het 'Brussels Philharmonic Orchestra'.
 
Roland De Munck is, na 10 jaar voorzitterschap (1989-1999), erevoorzitter van EPTA (European Piano Teachers Association) België, afdeling Vlaanderen-Brussel. Hij was pianoleraar aan de academies van Beveren, Sint Niklaas en Merksem vanaf 1969. Tussen 1972 en 2012 was hij verbonden als docent aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen en van 1980 tot 2012 aan het Lemmensinstituut te Leuven. In 1980 was hij tevens directeur van de Gemeentelijke Academie voor Muziek en Woord in Hemiksem. Als medewerker bij de VRT was hij vier jaar lang de centrale figuur in het programma 'Gelezen op de Affiche'.
 

Gabriel Hollander is een klassiek geschoolde pianist en dirigent in Brussel, België. Hij studeerde piano aan het Koninklijk Conservatorium Brussel in de klas van Daniel Blumenthal en Hans Ryckelynck. Na zijn bacheloropleiding deed hij een Erasmusbeurs aan de Leipziger Hochschule Für Musik und Theater om te studeren bij Markus Tomas. In 2015 voltooide hij zijn masterrecital in Brussel tijdens zijn studie bij Boyan Vodenitcharov.
 
Naast piano en kamermuziek was Gabriel ook geïnteresseerd in orkestdirectie, die hij heeft gestudeerd tijdens verschillende masterclasses in Engeland en Duitsland. Hij had onder zijn dirigenten de opmerkelijke dirigenten Dominique Rammaert, Rodolfo Salgimbeni, Denise Ham Toby Purser en Kenneth Kiesler. Zijn dirigerende debuut was in mei 2014 met het Mozart pianoconcert, KV 459, met Severin von Eckardstein als solist.
 
Gabriel Hollander is laureaat van verschillende competities, bijvoorbeeld Jong-Tenuto, Rotary Brueghel en Dexia Classics.
 
Hij begeleide An Lauwereins die met meerdere werken van Lodewijk Mortelmans vertolkte.
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Kiyotaka Izumi werd geboren in Tokyo, Japan. In 1995 voleindigt hij zijn studies aan 'The Music High-school attached to the Faculty of Music, Tokyo National University of Fine Arts and Music'. In 1997 vertrekt hij naar België en studeert aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen onder de leiding van Levente Kende en Heidi Hendrickx.
 
In 2002 behaalde Kiyotaka zijn diploma 'Meester in de Muziek' aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen waar hij de 'Grootste onderscheiding' ontving voor piano. Nadien studeerde hij aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel bij Boyan Vodenitcharov. Na zijn diploma 'Specialisatie Instrument - Kamermuziek' aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel in 2005, behaalde hij in 2008 het diploma 'Postgraduaat Concertsolist' en 'Postgraduaat Kamermuziek' aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen met de 'Grootste onderscheiding'. Hij volgde masterclasses bij Murray Perahia, Jan Wijn, Hans Leygraf en Jozef De Beenhouwer en privé-lessen bij Conrad Hansen in Hamburg, Duitsland.
 
Kiyotaka werd laureaat van verschillende internationale wedstrijden zoals 'Machida Piano Wedstrijd', 'Benelux Jonge Virtuozen Wedstrijd', 'Internationale EPTA-wedstrijd voor pianoduo' (kreeg er ook de 'Prijs SABAM'), de 'Internationale Emmanuel Durlet Wedstrijd voor Piano' (alsook de 'Prijs voor de beste vertolking van het werk van Emmanuel Durlet'), 'Internationale Maria Yudina Wedstrijd voor Pianoduo' in Sint-Petersburg/Rusland, 'Internationale Muziek wedstrijd - Un Ricetto in Musica voor Pianoduo' in Candelo te Italië, 'Internationale Pianowedstrijd Vila de Capdepera' in Mallorca (Prijs voor de beste vertolking van het werk van een componist van de Balearen), 'TV Music Award' in Parijs, 'Concours Musical de France' in Parijs. Kiyotaka gaf gastoptredens tijdens de 'International Chopin Festival' in Gent, galaconcert voor de Koning Boudewijnstichting in aanwezigheid van Prins Filip en Prinses Mathilde. Hij concerteerde als solist met diverse orkesten o.a. het Nationaal Orkest van België, het Volgograd Academisch Symfonisch Orkest, het Hermes Ensemble, het Concert Festival Orchestre, Symfonieorkest De Lier en het Symfonisch Orkest van het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen.
 
Kiyotaka concerteert op vooraanstaande podia in België zoals Bozar in Brussel, De Singel in Antwerpen, De Bijloke in Gent en het Concertgebouw in Brugge. In het buitenland treed hij o.a in België, Nederland, Luxemburg, Duitsland, Italië, Engeland, Spanje, Zwitserland, Rusland, Thailand en Japan. Kiyotaka heeft inmiddels 7 CD's op zijn naam met muziek van Chopin, Schumann, Grieg, Durlet, Raick en Kennis. Zijn CD opnames en 'live concerten' worden regelmatig op Radio in België, Duitsland en Japan uitgezonden. Naast zijn solo en kamermuziek activiteiten werkt Kiyotaka ook in combinatie met andere kunstvormen en kunstenaren zoals acteur Dimitri Leue, beeldend kunstenaar Koen Brucke en journalist Marc Van de Looverbosch.
 
Kiyotaka is sinds 2008 verbonden aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen als pianist-begeleider. Hij is ook leraar piano aan de Stedelijke Academie voor Muziek en Woord te Borgerhout en Willebroek. Hij geeft ook masterclasses in Rusland, Japan en Thailand.
 

Nikolaas Kende studeerde aan het Antwerpse conservatorium bij zijn ouders, Heidi Hendrickx en Levente Kende, en aan het Conservatorium van Amsterdam bij Jan Wijn. Dit werd gevolgd door een intensieve samenwerking met Elisso Virsaladze aan de Hochschule für Musik und Theater München en aan de Scuola di Musica Fiesole. Daarnaast werd hij onderwezen door mensen als Dmitri Bashkirov, Aldo Ciccolini, Murray Perahia, Dmitri Alexeev en Radu Lupu.
 
Al jong bekritiseerde Nikolaas Kende verschillende competities: de Cantabile competitie (Antwerpen, 1998), de EPTA internationale competitie voor piano duos (1999), de Axion Classics competitie (Brussel, 1999), de Stefaan de Jonghe competitie (Aalst, 2000) en de Tenuto-wedstrijd (Brussel, 2002). In 2002 was hij laureaat van de Belgische Stichting voor Jonge Solisten, in 2004 werd hij tweede in de competitie van de Young Pianist Foundation in Den Haag, en in 2005 won hij de Pianisten Parade in 's-Hertogenbosch, waarin hij ook de prijzen van het publiek en van de pers.
In het daaropvolgende jaar was hij laureaat van de 6e muziekcompetitie van de Gentse Rotary Club en won hij de 57ste wedstrijd georganiseerd door de Vrienden van het Concertgebouw Amsterdam en het Koninklijk Concertgebouworkest. In deze competitie won hij ook de prijs van de pers en de AVRO Klassiek-prijs, waarmee hij zijn eerste solo-cd kon opnemen. In 2007 was hij laureaat van de Young Soloists Competition, georganiseerd door het Koninklijk Vlaams Filharmonisch Orkest onder leiding van Philippe Herreweghe.
Sinds zijn succesvolle deelname aan de Koningin Elisabethwedstrijd (2007) hebben concerten hem naar belangrijke festivals en hallen gebracht. Onder andere naar Nederland, Frankrijk (festival Montpellier, festival Menton, festival Vexin), Duitsland, Spanje, Portugal, Italië, Oostenrijk, Bulgarije, Tsjechië en de Nederlandse Antillen. Zijn Amerikaanse debuut (Californië en Texas) kreeg in 2009 gunstige persrecensies en hij volgde het op met een andere Amerikaanse tournee in 2013. In 2015 maakte hij zijn debuut in Afrika (Zuid-Afrika en Mozambique).
Hij speelde als solist concerto's door Bach, Mozart, Beethoven, Chopin, Brahms, Tsjaikovski, Poulenc, Ravel, Rachmaninov en Bartók, met orkesten zoals het Brussels Philharmonic, het Orchestre Royal de Chambre de Wallonie, het Koninklijk Vlaams Philharmonisch Orkest en het Vlaanderen Symphony Orchestra onder leiding van Etienne Siebens, Koen Kessels, Ivo Venkov, Jurgen Küssmaul, Ernst van Tiel, Daniele Callegari, Dirk Vermeulen, Paul Goodwin, Stephen Heyde en David Angus onder anderen.
 
Nikolaas Kende is ook een enthousiaste kamermusicus. Sinds 2003 vormt hij een duo met violist Jolente De Maeyer en was hij medeoprichter van het Rubens Ensemble in 2007. Hij was de pianist van het Narziss und Goldmund Trio in hun opname van Schuberts pianotrio in Es. Hij maakte talrijke opnames voor radio (Klara, RTBF, AVRO, Radio Romania, France Musique, WDR) en televisie.
In september 2015 nam hij de hoogleraarschapspiano op aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen na 10 jaar assistent en gastprofessor te zijn geweest aan hetzelfde conservatorium.
 

Christel Kessels genoot haar opleiding aan het conservatorium van haar geboortestad Oostende.
In 1978 studeerde ze af met grootste onderscheiding. Een jaar eerder werd ze 'Eerste Laureate' van de 'Nationale Muziekwedstrijd' 'Pro Civitate', alsook van de 'Stefaan De Jonghe Wedstrijd'.
 
Vervolgens studeerde ze bij Edouardo Del Puyo. Deze inspirerende ontmoeting groeide uit tot een jarenlang contact dat haar blijvend heeft beïnvloed.
 
Al snel concentreerde ze zich op haar grote liefde, de kamermuziek. Ze kreeg voor haar chambristische activiteiten in 1984 de 'Prijs Georges Maes' en was te gast op belangrijke festivals in binnen-en buitenland.
 
 
Christel Kessels realiseerde tal van radio-, tv- en cd-opnamen. Sinds 1991 doceert ze kamermuziek en piano aan het 'Lemmensinstituut' te Leuven.
Christel Kessels is een veel gevraagde chambriste en liedbegeleidster.
 
 

° 13.05.1929 Mechelen - † 02.07.2006 Mechelen
In 1952 behaalde Philibert Mees het Hoger Diploma voor piano aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen. Daarna vervolmaakte hij zich bij de pianisten Stefan Bergmann en Geza Anda.
 
Philibert Mees ontpopte zich als een vurig verdediger van de Vlaamse muziek. Hiervan getuigen de vele opnamen die hij maakte in opdracht van de N.I.R. en BRT, zijn cd’s en de keuze van zijn concertprogramma’s. Hij had steeds één doel voor ogen: het interessante maar weinig gekende œuvre van de Vlaamse componisten uit de 19e en 20e eeuw – van Peter Benoit tot Frederic Devreese - weer op de concertpodia te brengen.
 
Hij heeft ook een groot aantal creaties op zijn actief: Godfried Devreese, Marinus De Jong, Jef Vermeiren, Peter Cabus, Jef Maes, …
 
Sinds 1953 trad Mees op als solist en als kamermusicus in binnen- en buitenland. Hij concerteerde onder leiding van dirigenten als Franz André, René Defossez, Daniel Sternefeld, Heinz Zilcher, Oivin Fjelstadt, Fernand Terby, Roelof Krol en Fritz Maraffi.
Een hoogtepunt in zijn carrière is een Amerikaanse tournee met violist Elwyn Adams.
 
Hij gaf recitals en concerten in gans Europa, w.o. Bratislava en Rome  (o.a. Academia Belgica).
In 1980 vormde hij een vast duo met altviolist Roger Nauwelaers, de alto-solo bij het BRT-orkest.
In 1999 kende de Unie van de Belgische Componisten hem de Trofee Fugaprijs toe voor zijn permanente inzet voor het nationaal repertoire.
In 2005 ontvangt hij de Gaston Feremans Prijs, die tweejaarlijks wordt toegekend aan een verdienstelijke Vlaming uit de sociale, culturele, politieke of wetenschappelijke wereld.
 

 
Philibert Mees speelde veelvuldig werken van Lodewijk Mortelmans, alsook in de Academica Belgica te Rome.
 

Sylvia Traey behaalde de Eerste prijs in Kamermuziek en piano aan het Conservatorium van Antwerpen in 1970. Twee jaren later behaalde ze haar Hoger diploma piano met grootste onderscheiding aan het Conservatorium van Antwerpen.
 
Zij studeerde bij Jörg Demus, en Leon Fleisher in Baltimore.
 
In 1978 werd zij laureate van de Koningin Elisabethwedstrijd.
 
Zij is gespecialiseerd in het solorepertoire en geeft concerten in Europa, de VS, Zuid-Afrika en Japan. Zij is ook jurylid voor de 'Leschetitskywedstrijd in Taipei', en lid van de Berlijnse salons.
 
Sylvia Traey was een voormalige lerares piano aan het Conservatorium Gent en gaf muzieksessies o.a. in hospitalen en gevangenissen in België, Nederland, Zwitserland en Berlijn.
Zij maakte een twintigtal LP’s en CD’s en schreef essays over ervaringen met mensen en muziek. Zij publiceerde 'Muziek een ontmoeting', 'Klanken van vreugde en verwondering' en 'Christel, oorlogsbrieven van een kunstenares' die uitgegeven werden bij Uitgeverij Pandora.
 

Peter Vanhove (België) studeerde aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel, het Lemmensinstituut te Leuven en het Conservatorium van Maastricht. Hij behaalde er een eerste prijs piano en kamermuziek, een Meestergraad piano en het diploma Uitvoerend Musicus. Zijn leraars waren Jean Brouwers, Daniel Blumenthal, Jo Alfidi en Frans Van Beveren.
 
Hij is laureaat van de 'Wedstrijd Axion Classics' van Dexia Bank en behaalde de 'Pieter-Jan Van Paesschenprijs'.
 
In 1997 werd hij in het Italiaanse Ostuni de 'Eerste Laureaat' van het 'Concorso Pianistico Europeo', met als voorzitter van de jury Lazar Berman. Tijdens het 'Concorso Internazionale per giovani interpreti' in Roveredo in Zwitserland won hij de 'Eerste Prijs'. Hij bekwam tevens een speciale 'Brahms-prijs' aan het 'Concorso Internazionale Città di Lodi' in Italië.
In 2002 verscheen zijn eerste CD 'Flemish Romantic and Impressionist Piano Music' die op veel bijval kon rekenen bij pers en publiek. Met muziek van Peter Benoit, Arthur De Greef, Joseph Ryelandt, Lodewijk Mortelmans, Prosper Van Eeckhaute.
 
In maart 2003 nam hij een tweede CD op, 'Intermezzo' (senzanome 90032), met werken voor piano solo van Brahms, Chopin, Liszt, Bach-Busoni en Rachmaninov.
Hij speelde recitals op talrijke festivals (oa. Dubrovnik, Hvar, Sarajevo) en maakte tevens een tour in het Midden-Oosten (Jerusalem, Nablus, Ramallah en Bethlehem).
 
In 2012 verscheen de CD 'When the Soul listens', uitgebracht door Pavane Records.
'Een volledige CD wijden aan mijn lievelingscomponist Lodewijk Mortelmans leek me een goed idee; Mortelmans verdient internationale aandacht.'
In kamermuziekverband speelt Peter met zijn broer Theo, soloklarinettist in het 'Orchestre Philharmonique de Liége', en vormt hij een vast duo met pianist Jan Vande Weghe.
In 2014 volgt de CD In Flanders' Fields 84, 'A Bouquet of Forgotten Flowers' ism. Werner Van Mechelen, bas-bariton, uitgebracht door Phaedra CD, waarop 4 liederen van Lodewijk Mortelmans staan.
 
Zijn zus Lieve Norberg-Vanhove is beeldend kunstenaar in Umeå (Zweden).
 

'1977 - LP : Vlaamse Pianomuziek uit de Romantiek'
 
Marie-Claude Werchowska is van Poolse afkomst maar werd geboren te Toulouse. Zij studeerde aan het ‘Conservatoire National Supérieur’ te Parijs waar zij in 1961 een eerste prijs piano behaalde in de klas van Lucette Descaves een een prijs kamermuziek in de klas van Fernand Oubradous.
 
In 1963 kreeg zij de prijs van de ‘Fondationde la Vocation de France’. Sedertien maakt zij een hoogst merkwaardige internationale loopbaan. Sedert haar huwelijk woont Marie-Claude Werchowska te Antwerpen en heeft zij de belgische nationaliteit.
 
Zij trad onder meer op in volgende landen: Duitsland, Groot-Brittanië, Spanje, Portugal, Italië, Roemenië, Polen (onder meer met een recital in het geboortehuis van Chopin te Zelazowa-Wola), Israël, Marokko, de Verenigde Staten, en Canada. Zowel met recitals als concerten, onder leiding van talrijke beroemde dirigenten, oogstte zij de grootste lof bij pers en publiek. Vele radio-opnamen en verschillende platen hebben haar talen bevestigd.
 

 
 
 
 
 
 
 
 

Jolente De Maeyer ontving de eerste vioollessen op vierjarige leeftijd. Toen ze 14 jaar oud was, werd ze uitgenodigd door Yehudi Menuhin om haar muzikale studie voort te zetten aan de Yehudi Menuhin School in de buurt van Londen. Ze vervolgde haar studie bij Natasha Boyarsky aan het Royal College of Music in Londen, Stephan Picard aan de Hochschule für Musik Hanns Eisler in Berlijn en Augustin Dumay aan de Queen Elizabeth Music Chapel in België.
Toen zij 6 was, begon Jolente aan verschillende nationale en internationale wedstrijden. Dat jaar werd ze de winnaar van de Jong Tenuto-wedstrijd en ontving ze ook eerste prijzen in de Charles de Bériot Competitie Brussel. Later werd Jolente een prijswinnaar in verschillende internationale competities zoals Cardona International Competition in Portugal, International Violin Competition Liana Issakadze in Rusland (2004) en Benjamin Britten International Violin Competition in Londen (2005). Ze werd ook een semi-finalist in de Koningin Elisabethwedstrijd in 2009.
 
Jolente trad op als solist bij het Brussels Philharmonic, het Royal Flemish Philharmonic, Symphonieorkest Vlaanderen, Royal Chamber Orchestra of Wallonia, Royal Philharmonic Orchestra of Liège, Het Kamerorkest Brugge, Nuove Musiche, Norfolk Symphony Orchestra, Academic Capella State University Kamerorkest en het Academisch Capella Symfonieorkest van Sint-Petersburg. Geleiders waarmee Jolente heeft samengewerkt zijn Philippe Herreweghe, Patrick Davin, Etienne Siebens, Pascale Rophé, Silveer Van den Broeck, Dirk Brossé, James Stobart, Michel Tilkin, Stefaan Fraas, Alexander Chernushenko en Rudolf Werthen. In 2013 maakte Jolente haar debuut in Amerika (Texas) met het Waco Symphony Orchestra en Stephen Heyde, waar ze het Tchaikovsky vioolconcert uitvoerde. Dit werd gevolgd door een tournee met Nikolaas Kende in Texas.
 
In België treedt Jolente regelmatig op in zalen als Bozar, Flagey, de Elisabethzaal, de Singel en de Roma en ze nam deel aan festivals zoals het Festival van Vlaanderen, Festival de Montpellier en Menton. Verder trad ze op in landen als Rusland, Frankrijk, Italië, Portugal, Kroatië, Nederland, Spanje, evenals in Wigmore Hall in Londen, Royal Albert Hall en op het Gstaad Menuhin Festival in Zwitserland.
 
 
Sinds 2003 vormt Jolente een duo met pianist Nikolaas Kende. Samen vormden zij het Rubensensemble in 2007.
Jolente nam in 2010 het 6e vioolconcert van Henri Vieuxtemps op met het Philharmonic Orchestra of Liège met Patrick Davin. Deze opname ontving de René Snepvangersprijs van de Belgische Muziekpers in 2011.
In 2013 nam Jolente het 2e vioolconcert van Saint Saëns op met het Philharmonic Orchestra of Liège met Christian Arming.
 
www.jolentedemaeyer.com
 

Jan Van Mol studeerde voornamelijk aan het Antwerps Conservatorium, maar ook aan het Lemmensinstituut in Leuven en het Conservatorium van Gent.
 
Als organist behaalde hij verschillende nationale onderscheidingen: A.Paepen, Verrept- Brouwers, A.Rutzky. Hij was laureaat in de Internationale Orgelwedstrijd van Avila.
Hij concerteerde, vooral als organist, in vrijwel alle landen van Oost- en West-Europa en daarbuiten: België - Nederland - Duitsland - Zweden - Frankrijk - Spanje - Portugal - Italië - Voormalige DDR - Polen - Oostenrijk - Bulgarije - Slovenië - Bosnië - Engeland - Ierland - Luxemburg - Zwitserland - Schotland - Denemarken - Finland - Zuid-Afrika - Filippijnen - Rusland - Brazilië.
 
Hij nam een vijftiental cd's op waarvan verschillende gunstig onthaald werden in de internationale vakpers.
 
Naast het orgel bespeelt hij het klavecimbel en hij was één van de eersten om het authentieke harmoniumspel te herontdekken.
 
Hij publiceerde talrijke artikels over het orgel en geeft orgelmuziek uit.
Jan Van Mol was leraar aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium in Antwerpen en is organist-titularis van de Sint-Pauluskerk van Antwerpen. Daar bespeelt hij het historische orgel, misschien het belangrijkste oude instrument uit de Zuidelijke Nederlanden.
 
Hij geeft voordrachten in het kader van verschillende verenigingen voor cultuurspreiding: Amarant (Gent), Arcademia (Brugge), Davidsfonds (Leuven).
Als stichter en bezieler van Calcant, Antwerpse Orgelvereniging, nam hij talloze initiatieven (orgelconcerten, -reizen, -wandelingen...) waarmee hij het orgel dichter bij het publiek wil brengen.
Hij werd in 2005 te Parijs opgenomen in de 'Société académique Arts - Sciences - Lettres'.
 
Bron & Copyright 2010 OmniTalent - www.janvanmol.be
 

Verrassend rijk repertorium : Als klavierspeler in de breedste zin van het woord, doorloopt Bart met zijn repertoire de hele muziekgeschiedenis – van renaissance- tot hedendaagse muziek. Zo brengt hij de integrale orgelwerken van Couperin, Pachelbel, Brahms en Liszt. Händel en Bach heeft hij als geen ander in de vingers. En als solist vertolkte hij Haydn, Salieri, Mozart, Händel, Bach, Corrette en Poulenc. Daarnaast werkt Bart samen met acteurs en regisseurs uit de muziektheaterwereld. En verzorgde hij de muziek voor ondermeer producties als Orfeo, Il combattimento di Tancredi e Clorinda (Walpurgis) en Nina Nina (Het Paleis).
Van prille passie naar veelzijdige perfectie : De muziek vindt Bart Rodyns als hij nog piepjong is: een oud orgeltje van een tante prikkelt zijn passie ervoor, en doet hem hongeren naar meer. Als prille muzikant speelt hij jazz- en popmuziek: zo leert hij improviseren, en kiemt zijn levenslange liefde voor het vak. Zijn eerste stappen geven hem de perfecte basis om later andere genres meester te worden, en akkoordenschema’s en melodielijnen van oude en barokmuziek feilloos aan te voelen en te interpreteren.
Zijn studies bij Dieter Van Handenhoven aan de Antwerpse kunsthumaniora sluit hij af met het diploma Klassieke Muziek voor orgel en clavecimbel. Hij zet zijn opleiding aan de conservatoria van Antwerpen en Maastricht voort, studeert er onder andere bij, Dorthy de Rooij, Hans Leenders, Joris Verdin en Marcel Verheggen, en behaalt er zijn Master of Music - Uitvoerend en Docerend Musicus met grootste onderscheiding. Onder begeleiding van Naji Hakim en Andrea Marcon verdiept hij zich verder in verschillende muziekstijlen.
Gerennommeerde ensembles : Bart is artistiek leider en continuospeler van het gerenommeerde EUterpe Baroque Consort. Dit vocale en instrumentale ensemble van professionele internationale musici brengt authentieke muziek op historische instrumenten. Recente hoogtepunten zijn het openingsconcert van Het Festival van Vlaanderen (2008) en Klara in 't Paleis en Klara in Izegem (2008, 2009). Daarnaast werkt Bart vast samen met het ensemble Oltremontano onder leiding van Wim Bécu. Eind 2013 wekken Hendrickje van Kerckhove, Bart Rodyns, Eliot Lawson en Lode Leire het historische ensemble ‘The Party’ (1860) weer tot leven. De erg originele bezetting met drukwindharmonium is daarbij het vertrekpunt. Het repertoire van toen wordt echter uitgebreid met nieuwe programma's.
 
Historisch organist : Vanuit zijn passie voor authentieke orgelmuziek is Bart ook titularis-organist en artisitiek adviseur van het unieke Zilveren Orgel (Forceville, 1720) in de Broechemse kerk. En recent bracht hij een cd uit waarop hij het gerestaureerde Smets-orgel van Tombeek bespeelt. Als gedreven organist is Bart lid van verschillende orgelcomités, en artistiek adviseur van Cultuurproject Dieseghem.
Gedreven lesgever : Zijn passie en kennis voor muziek geeft Bart aan de Antwerpse kunsthumaniora door.
 
Op 22 juni 2014 zong Hendrickje Van Kerckhove, begeleidt door Bart Rodyns aan het harmonium enkele liederen van Lodewijk Mortelmans in het 'Huis van Oscar' te Lier, naar aanleiding van de finissage van de tentoonstelling : 'Franck Mortelmans, vriend van Oscar Van Rompay'.
 
www.bartrodyns.be
 

Zang, Piano, Saxofoon, Contrabas
 
Guido Gezelle is de meest muzikaal vertaalde dichter van de Lage Landen.... Vanaf zijn prille dichterschap in 1858 tot op vandaag werden er meer dan 3000 werken gecomponeerd.
 
'Gezelle Gezongen' brengt op geheel eigen(zinnige) en creatieve manier een hommage aan het leven en werk van Guido Gezelle.
De 3 pijlers van Gezelles oeuvre (religie, natuur en taalspeelsheid) staan daarbij centraal en worden verweven met spitse vondsten en leuke anekdotes uit zijn leefwereld.
 
De muziek is een kruisbestuiving tussen een klassiek timbre met gekende melodieën en lichte jazz-invloeden.
Werken van Lodewijk Mortelmans, August De Boeck en Joseph Ryelandt worden naadloos verweven met muziek van W. Vermandere, P. Embrechts, H. Vrienten.
 

 
 
 
www.gezellegezongen.be